"99 dni lata" - Katie Cotugno. Przekraczając granice zdrowego rozsądku.

Sięgając po książki z reguły liczymy na jakieś sensacje, na zawiłości, problemy, dramaty, zagadki, które w ostatecznej fazie splatają się w klarowny finał. Przecież gdyby od początku do końca było tylko i wyłącznie spokojnie i słodko, czytelnicy zanudziliby się na śmierć. Ale… Jest jeden, bardzo ważny szczegół mogący rzutować na całą, nawet najbardziej finezyjną treść. Wiarygodność. Bo czasami wystarczy niewielki krok, by przejść przez tą niewidzialną granicę absurdu i zbudować coś, co mogło mieć potencjał, mogło - ale w wyniku utraty kontroli nad treścią nie został on wykorzystany. Dziś o takiej właśnie książce, która miała być ciekawa, tymczasem okazała się nielogiczna. Przed Wami „99 dni lata”.

ZARYS FABUŁY

Molly, po długim pobycie w szkole z internatem, powraca do rodzinnego miasteczka. Nie czeka ją jednak ciepłe, rodzinne powitanie i dziewczyna jest tego jak najbardziej świadoma. Znienawidzona przez okolicznych mieszkańców ponosi karę za błędy przeszłości. To sowita „nagroda” za to, że będąc w udanym związku z chłopakiem o imieniu Patrick, przespała się z Gabem – jego bratem.

Teraz ma 99 dni lata, by na nowo zawalczyć o swoje szczęście. A nie będzie to łatwe, zwłaszcza dlatego, że zarówno Patrick i Gabe dają o sobie znać. Czy obudzą w niej dawne uczucia? Czy po tylu przejściach będzie w stanie odnaleźć spełnienie w ramionach któregoś z nich?

TŁUM WROGÓW

Dostrzegacie już pierwszy absurd tej sytuacji? Bohaterka nagrabiła sobie w pewnej rodzinie wywołując niezdrową relację pomiędzy braćmi. Była z jednym, spała z drugim, w wyniku czego została znienawidzona przez …WSZYSTKICH mieszkańców wioski. Obrzucanie jej domu jajami, niewybredne napisy, w których jednoznacznie nazywana jest zdzirą. Naprawdę? Tak reagują na sensację okoliczni ludzie? Sama pochodzę z wioski i wiem, jak szybko rozchodzą się niektóre informacje i jak za plecami potrafią obgadać człowieka inni. Ale taki hejt? Niemożliwe. To zatem moje pierwsze zastrzeżenie podważające wiarygodność tej powieści. Naciągany i sztuczny problem, który w zestawieniu z rzeczywistością wypada blado.

PARADA DZIWAKÓW

Teraz kolej na całą paradę dziwacznych bohaterów. Gotowi? Zaczynamy! Molly jest jak chorągiewka na wietrze. Będąc z Patrickiem, wskakuje do łóżka Gabeowi. Jest z Gabem, czuje palącą zazdrość widząc swojego eks w ramionach innej. I uwaga, w towarzystwie i jednego i drugiego miewa ten wyjątkowy stan absolutnego zakochania. Gdzie tutaj logika? No ale w zasadzie czemu się dziwić. Molly bywa niezrównoważona po matce. W końcu która rodzicielka pisze książkę o swojej córce, obnażając w niej całą prawdę dotyczącą jej trójkąta miłosnego. Wspominając w dodatku, że to historia autentyczna. Patologia, sprytnie ukryta pod okładką bestsellera. I na deser zostali Patrick i Gabe. Oboje zapatrzeni wyłącznie we własne uczucia, zapaleni w rywalizacji i raczej nieliczący się z tym, co myśli Molly. Są naciągane problemy? Są? Pojawiają się szurnięci bohaterowie? Pojawiają. Czegoś chcieć więcej w książce skrajnie niekonsekwentnej? Coś by się jeszcze znalazło, ale nie będę szukać na siłę.

OD STRONY TECHNICZNEJ

Od strony technicznej autorka wychodzi z ciekawym pomysłem podzielenia książki na krótkie rozdziały, przy czym na każdy z nich przypada jeden z dziewięćdziesięciu dziewięciu dni tytułowego lata. Akcja rozpoczyna się od momentu, kiedy główna bohaterka powraca do domu po pobycie w szkole z internatem, toteż nie wszystkie wątki dotyczące jej przeszłości zostają od razu podane na tacy. Chwilami brakowało mi tutaj dopowiedzenia w niektórych sytuacjach kończących się wraz z danym dniem, ale nie będę się tego wybitnie czepiać. Ogólnie autorka ma całkiem niezły lekki styl i mam wrażenie, że gdyby dopracowała swój pomysł kontrastując go z rzeczywistością, mogłaby stworzyć coś dobrego. Tymczasem wyszła lektura bardzo przeciętna.

PODSUMOWANIE

Młodzieżówka z wieloma niedociągnięciami. Z ciekawą okładką, interesującym streszczeniem, niestety także z jednym z tych książkowych trójkątów miłosnych, które potrafią uczynić więcej szkód, niż pożytku. Marne tło, choć absolutnie dobry finał, chyba najbardziej logiczny w tej całej nieźle pokręconej historii. Raczej nie będę Wam polecać, bo i sama oczekiwałam czegoś bardziej angażującego. Tymczasem otrzymałam powieść bzdurną, nieniosącą żądnego przekazu (nie żebym oczekiwała wielkich morałów od literatury tego gatunku) i niespójną. Czy sięgnę jeszcze po jakieś książki tej autorki? Czas pokaże. Póki co mam jej jednak dość.

wydawnictwo: Feeria Young

kategoria: New Adult

ilość stron: 354
data wydania: czerwiec 2018

Za książkę bardzo serdecznie dziękuję wydawnictwu Feeria Young.