Historia o młodych ludziach wkraczających w dorosłość, usnuta z rozterek, problemów i młodzieńczych celów. Taka, która funduje burzę emocji. Macie ochotę na stare dobre New Adult w wydaniu autorki, która na naszym rynku wydawniczym nie jest już obca? Zapraszam do zapoznania się z paroma słowami na temat powieści "Dręczyciel" Penelope Douglas.
Ostatnimi czasy jakoś bliżej mi do naszych rodzimych autorów, aniżeli tych zza granicy. Kiedyś było wprost odwrotnie, ale gusta bywają zmienne, a i mam wrażenie, że nasz polski rynek wydawniczy zdecydowanie poczynił progres. Są jednak wciąż znani i uwielbiani przeze mnie zagraniczni pisarze, po których powieści sięgam wręcz obowiązkowo. A do tego grona niewątpliwie zalicza się Colleen Hoover, wielokrotnie przeze mnie wymieniana jako jedna z moich topowych autorek. Pamiętam jak dziś emocje towarzyszące mi przy okazji czytania jednej z jej książek „It ends with us”. Jakże wielkie było moje zaskoczenie, kiedy okazało się, że powieść doczekała się sequela. „Its Starts with us” dotarła do mnie dzięki uprzejmości księgarni TaniaKsiazka.pl. Czy sprostała swojej poprzedniczce?
O książkach Sylwii Kubik pisze i mówi się wiele. Zdaje się, że autorka swoją prozą poruszyła serca wielu czytelników. Ja sama dotychczas miałam okazję poznać tylko jedną z jej powieści i to w dodatku taką, która – jak się okazało – wchodziła w skład serii, a ja nie miałam znajomości poprzednich tomów. Ciężko było mi zatem ze stuprocentową pewnością wypowiadać się na temat tego, czy polubiłam jej styl pisania, czy nie. Zatem najlepszą okazją do tego, by w końcu wyrobić sobie jakieś zdanie było sięgnięcie po jej najnowszą, książkową propozycję. „Pod obcym niebem” dotarła do mnie dzięki uprzejmości księgarni TaniaKsiazka.pl. Czy warto było poświęcić jej swój czas?
Ostatnimi czasy Whitney G., zagraniczna autorka bestsellerów wydawanych w Polsce nakładem Grupy Wydawnictwo Kobiece, oferuje swoim wiernym czytelnikom książki niedługie, lekkie i sprawiające wrażenie raczej nowelek niż pełnowartościowych powieści. Co powiem na ich temat? Bawią, ale na pewno żadna poziomem nie potrafi doścignąć mojej ulubionej „Turbulencji”, za którą pokochałam prozę Whitney G. i z którą zdecydowałam się zostać po dziś dzień. Przede mną pojawiła się więc kolejna jej propozycja, a mianowicie „Narzeczony na miesiąc”, która trafiła do mojego domu dzięki uprzejmości księgarni TaniaKsiazka.pl. Jaką jakość treści proponuje autorka tym razem? O tym w dzisiejszej recenzji.
Książki Agnieszki Siepielskiej wciąż nie pozwalają mi na to, by wyrobić sobie konkretne zdanie na temat jej prozy. Nie polubiłam „Rhysa”, bo historia przedstawiona w tym tomie serii #SynowieZemsty w mojej ocenie sprawiała wrażenie nieco sztucznej. Zupełnie inaczej odebrałam drugą i trzecią część. Te, wprost przeciwnie, zrobiły na mnie bardzo dobre wrażenie. Byłam więc ogromnie ciekawa jak po długim czasie przerwy pociągnęła autorka temat i cóż takiego mogła zawrzeć w czwartym tomie. Jestem już po lekturze, zatem zapraszam Was na parę słów recenzji.
Współczesna literatura wiele ma twarzy, nie wspominając już nawet o rozlicznych gatunkach, z jakimi możemy mieć styczność. Bywają historie pouczające, mające zapewnić tylko rozrywkę, brutalne, mroczne, wulgarne, a także wprost przeciwnie – te, w których wciąż widać celebrację języka i kulturę bijącą z kart. Z tym ostatnim zawsze będzie mi się kojarzyć proza Doroty Gąsiorowskiej, która niby przyziemna niesie ze sobą ciepło, tajemnicę, a także szyk i elegancję. Zawsze z jakąś taką gracją, z postaciami zagadkowymi, wyrazistymi, ale ułożonymi. Z ogromnym zainteresowaniem sięgnęłam więc po „Opowieść starego lustra”, jak głoszą hasła reklamowe – pierwszą świąteczną powieść autorki. Czy warto było to zrobić? O tym w dzisiejszej recenzji.
Któraż z autorek jest w stanie lepiej poprawić czytelnikowi humor, aniżeli sama Melissa Darwood. Jej powieści bawią, cieszą, ale też uczą, a już na pewno fundują rozrywkę godną poświęcenia jej swojego czasu. Co zatem, kiedy to inny pisarz poprawi humor Melissie i zyskuje jej rekomendację? No ja myślę, że to trzeba przeczytać. I właśnie z takim założeniem sięgnęłam po powieść „Mała” Gosi Lisińskiej, którą otrzymałam dzięki księgarniTaniaKsiazka.pl. Już samo streszczenie zapowiadało prawdziwą jazdę bez trzymanki. Czy tak właśnie było i komu mogłabym polecić tą historię?
Mając swoich ulubionych autorów każdy z nas wie mniej więcej czego może spodziewać się po ich prozie. Jedni tworzą romantyczne historie, inni stawiają na brutalność, jeszcze inni kuszą wyobraźnią potrafiącą kreować sceny iście nie z tego świata, fantastyczne. Są jednak tac autorzy, którzy do końca pozostają zagadką i sięgając po ich książki ciężko przewidzieć czym zaskoczą nas tym razem. Tak też jest w przypadku Penelope Douglas, którą pokochałam właśnie za ten szaleńczy bieg pomiędzy kartami jej zdrowo pokręconych historii. Co spotkało mnie w „Nightfall”? O tym chciałam Wam dzisiaj opowiedzieć.
Jedną z najpopularniejszych polskich autorek jest bez wątpienia K.N. Haner. Jakiś czas temu autorka zasłynęła z kreowania niezłomnych, naginających granice prawa bohaterów wyjętych rodem ze świata mafii i z taką odsłoną już nieodłącznie zawsze będzie mi się kojarzyć. Z ogromną przyjemnością sięgnęłam po czwarty tom serii Niebezpieczni mężczyźni opowiadający o losach Blaire i Phixa, pary, która jak nikt zyskuje prawa do miana niestandardowej. Jestem już po lekturze i powiem jedno. Co tutaj się działo! Jeśli chcecie mieć namiastkę tej historii i dowiedzieć się, czy uważam ją za wartą poznania, zapraszam na recenzję.
Mówi się nie od dziś, i wiele w tym racji, że kłamstwo ma zawsze bardzo krótkie nogi. A człowiek brnie w wyssane z palca opowieści dla jakichś konkretnych celów i ideałów, które finalnie często prowadzą tylko i wyłącznie do mniejszej czy większej katastrofy. Dlaczego zaczynam w tak umoralniający sposób? Ano dlatego, że właśnie skończyłam swoją literacką przygodę z powieścią „Zbyt piękne, by było prawdziwe” autorstwa K. Bromberg, która dotarła do mnie dzięki uprzejmości księgarni TaniaKsiazka.pl. Czwarty tom serii Bezwzględna gra to kolejna odsłona romantycznej prozy autorki, z którą znam się nie od dziś. Czy refleksje dotyczące kłamstwa to jedyne, co wyniosłam z lektury? Czego jeszcze możecie spodziewać się na jej kartach? O tym w dzisiejszej recenzji.
