"Wigilia wśród łowców głów" - Witold Palak. Wypadek, słoń, krążki w nosie i szamani.

Większość z nas jest ciekawych świata i jeśli mamy ku temu okazję, wyruszamy przed siebie, by oglądać, poznawać, poczuć. Podczas gdy jednak przeważająca część decyduje się na zorganizowane, bezpieczne, zaplanowane podróże, jedni hołdują dzikim, spontanicznym przygodom, takim z nutką niebezpieczeństwa, podczas których może się zdarzyć wszystko. Szaleństwo? A może po prostu świadomość, że tylko w ten sposób można dotrzeć do niezakłamanej i niekolorowanej komercją prawdy tradycji i kultury. Podobnymi ścieżkami myślenia podąża Witold Palak, z którego przygodą spisaną na kartach książki spotykam się już nie pierwszy raz. Teraz nadszedł czas na wigilię wśród łowców głów. Lubicie literaturę przygodową? Zapraszam na recenzję.

O CZYM JEST TA KSIĄŻKA?

Na jednośladzie, u boku kochanej żony. Witold Palak przemierza nepalskie i indyjskie ziemie poznając obyczaje i kulturę tubylców od podszewki, poprzez rozmowy, wspólne posiłki, udział w ważnych wydarzeniach. Jedzie do Guwahati, gdzie jeszcze niedawno, ze względu na niebezpieczeństwo, turyści docierali tylko samolotem. Ucieka przed słoniem, udziela wywiadu dla lokalnej telewizji, uczestniczy w obrzędzie szamańskim, pada ofiarą wypadku i kosztuje mało apetycznych szczurów. Wsłuchuje się w legendarne opowieści wyznawców wierzeń animistycznych i co najbardziej niezwykłe, spędza Wigilię pośród okrytych niechlubną sławą potomków łowców głów.

Jak autor książki przechytrzył indyjski paragraf 22 i jak wyglądały jego zmagania z wszędobylską biurokracją? Co dzieje się podczas kolorowego festiwalu Durga Puja? Jak Witoldowi Palakowi udało się uniknąć kosztów naliczonych podczas powypadkowego „procesu”? O tradycji okaleczania ciała i krążkach w nosie, o zalewanej wyspie, która za kilkadziesiąt lat przestanie już istnieć i o tym, czy dawni łowcy tęsknią za polowaniami na ludzi… O tym oraz o wielu innych intrygujących przeżyciach polskiego podróżnika przeczytacie w pięknie wydanej publikacji wchodzącej w skład Biblioteki Poznaj Świat nadzorowanej przez samego Wojciecha Cejrowskiego.

OSOBISTE SPOSTRZEŻENIA

U Witolda Palaka przygoda pisze się sama. Już przy okazji poprzedniej jego publikacji miałam okazję przekonać się o tym, jak świetnym bywa gawędziarzem i jak otwartym na nowe wyzwania człowiekiem. A to doprowadza do wielu intrygujących i jedynych w swoim rodzaju sytuacji, o których można przeczytać w najnowszej publikacji autora. Pełnej doświadczeń i osobistych obserwacji, nie zaś powszechnie dostępnych i znanych faktów.

BAZUJĄCA NA SPOTKANIACH Z LUDŹMI

Literatura podróżnicza ma to do siebie, że nie ciekawy rejon świata jest wyznacznikiem jej atrakcyjności, ale sposób przekazu relacji i jakość przygody. Tutaj zarówno rejon geograficzny, Indie, jak i treść serwowana przez autora pisarski styl okazują się znakomicie współgrać. Zamiast opisywanych zabytków, udział w niesamowitych wydarzeniach. Zamiast faktów zdobytych w podręcznikach bądź pozyskanych z sieci, spotkania z ludźmi. Kultura i tradycja wychwycona w niepowtarzalnych chwilach. Z humorem, dreszczykiem, z klimatem.

ZDJĘCIA

Treści, jak przy okazji każdej książki Biblioteki Poznaj Świat, towarzyszą barwne ilustracje. Publikacja jest starannie wydana, w twardej oprawie, na dobrej jakości papierze, w wyniku czego przyciąga oko i ładnie prezentuje się na domowym regale.

PODSUMOWANIE

Jeśli lubicie podróże ścieżkami wyobraźni, jeśli szukacie motywacji, by samemu wyruszyć na wielką przygodę, bądź jeśli chcecie dowiedzieć się czegoś naprawdę ciekawego o odległym zakątku świata – polecam. Ja uwielbiam pióro Witolda Palaka, więc z przyjemnością dałam się porwać tej lekturze i mam nadzieję, że autor napisze takich jeszcze wiele.

wydawnictwo: Bernardinum

kategoria: literatura podróżnicza

ilość stron: 378

rok wydania: 2018

Za książkę bardzo serdecznie dziękuję wydawnictwu Bernardinum.