"Drzewo Anioła" - Lucinda Riley. Nie pamięta swojej przeszłości. Może to dla niej lepiej?

Maraton świątecznych lektur uświadamia mi, jak wielki potencjał drzemie w literaturze z grudniowym  klimatem, bo za każdym razem daje się w niej dojrzeć tą nadzieję niesioną przez wyjątkowość bożonarodzeniowych chwil. Piękne okładki i poruszające treści, jedne mniej, inne bardziej wymykające się ze szponów schematu. Po Drzewie Anioła również spodziewałam się ostatecznie przyjemnej i raczej lekkiej treści, tymczasem otrzymałam wielowątkową fabułę, która z rozmachem wessała mnie w świat rodzinnej sagi.

ZARYS FABUŁY

Greta miała potencjał, dobrze zapowiadającą się karierę i uczucie pewnego mężczyzny. Straciła wszystko w ciągu kilku minut, ponosząc odpowiedzialność za podjęte decyzje przez bardzo długi czas.

Teraz, po trzydziestu latach przerwy, powraca w rodzinne strony, pośród ludzi, z którymi raczej nie łączą ją głębokie relacje. A wszystko na wskutek amnezji, która pozbawiła ją przeszłości. Bo tragiczne wydarzenie wymazało jej z pamięci wiele cennych, emocjonujących chwil. Czy jednak aby na pewno warto o wszystkim pamiętać? Może czasami niewiedza wydaje się o wiele bardziej wygodna? Kiedy Greta napotyka nagrobek z imieniem małego chłopca, jej syna, powraca to, co przez tak długi czas pozostawało uśpione.

GRETA, CÓRKA, WNUCZKA, CZYLI HISTORIA TRZECH POKOLEŃ

Główną bohaterką powieści zostaje Greta, kobieta, którą poznajemy w chwili przyjazdu w rodzinne strony. Już na samym początku da się odczuć, że z bliskimi nie łączą ją żadne wylewne uczucia czy zażyłe relacje. Wszak dotąd nie przyjmowała zaproszenia na rodzinne zjazdy. Te Boże Narodzenie w Marchmont Hall ma być jednak inne. W przełomowym dla fabuły momencie przenosimy się wiele lat wstecz, do zalążków młodości bohaterki, która prowadziła bogate we wrażenia życie, a to zdawało się jej nie oszczędzać. Spontaniczna miłość i rozczarowujące odejście, wielka kariera poświęcona na rzecz wyższych celów, które pogmatwały w miarę prostą dotąd drogę. Niespodziewana pomoc i zupełnie nieplanowane małżeństwo. To dopiero początek zawirowań, które targają emocjami najstarszej przedstawicielki trzech powiązanych ze sobą pokoleń. Jest bowiem także córka Cheska, aktorka i wnuczka Ava. To właśnie ich historię przyjdzie Grecie między innymi poznać, chociaż wszystko w swoim czasie. Choć akcja wcale się nie dłuży, na najlepsze trzeba sobie zasłużyć.

RODZINNE TRAGEDIE I RADOŚCI

Życiowe rozczarowania, upadki i wykorzystane szanse. Rozmaite priorytety i morze osobowości, pośród których jednak nie czułam dyskomfortu przesytu. Wzruszenia, nieplanowane ciąże (nad rodziną krąży chyba jakaś klątwa), namiętności, miłosne rozczarowania i uczucia, na które nigdy nie jest za późno, a do których trzeba po prostu dojrzeć. Rodzinna saga, napisana z rozmachem i dbałością o szczegóły, wielowątkowa, rozegrana w przeszłości, pozwalająca co rusz dostać się do jakiegoś ciekawego newsa. Bardzo dojrzała, przemawiająca do wyobraźni, nieprzejaskrawiona choć zarazem niekoniecznie przypominająca zwyczajne życie przeciętnego człowieka.

POWIEŚĆ Z KLIMATEM

Akcja rozgrywana jest w latach 1945-1985. Londyn, Walia, garderoba teatru Windmill i odnowiona posiadłość z czasów elżbietańskich okazale malująca się na tle masywu Black Mountains. Piękna okładka i zaskakujące wnętrze, z oryginalnym klimatem, złożoną, wieloelementową historią oraz intrygującymi bohaterkami, z których wyborami co prawda nie zawsze się zgadzałam, ale którym kibicowałam. Lucinda Riley to dla mnie pełne zaskoczenie. Z prozą autorki miałam styczność po raz pierwszy, ale na pewno nie ostatni. Toteż książkę polecam poszukiwaczom sag rodzinnych, historii z tajemnicą oraz tym, którzy szukają literatury nieskupiającej się wyłącznie na jednym, głównym temacie. Co odkryje Greta? I czym jest tytułowe drzewo anioła?

wydawnictwo: Albatros

kategoria: literatura obyczajowa

ilość stron: 523

data wydania: listopad 2018

Za książkę bardzo serdecznie dziękuję wydawnictwu Albatros.