"Sekrety i kłamstwa" - Sylwia Trojanowska. Spowiedź, rozgrzeszenie i tajemnice przeszłości.

„ […] przeszłość wpływa na teraźniejszość. Ale jej nie tworzy. Tworzysz ją ty. Tylko ty. Swoim zachowaniem, słowami myślami.”

Literatura polska zdaje się coraz bardziej do mnie przemawiać. W szczególności ta obyczajowa, która często niesie ze sobą wysoki poziom wiarygodności. Po „Sekrety i kłamstwa” sięgnęłam zaś nie tylko z tego powodu, ale także dwóch innych. Magiczna okładka, skrywająca w sobie jakieś tajemnicze ciepło, to właśnie ona, choć w mniejszym stopniu, zachęciła mnie do tego, bym zerknęła do wnętrza i skontrastowała je z intuicją. Drugi powód miał z pewnością większy wpływ. Miałam już okazję zaczytywać się w powieściach Sylwii Trojanowskiej, zaczynając od udanego debiutu. Byłam więc ciekawa w jakim kierunku podąża jej proza. Jakie zatem zrobiła na mnie wrażenie tym razem? Zapraszam na recenzję.

ZARYS FABUŁY

Niełatwo powrócić Magdalenie do rodzinnego domu i spotkać się z dziadkiem, z którym podzielił ją pewien konflikt. Kobieta nie przypuszczała, że jeszcze kiedyś zdecyduje się przekroczyć progi jego posiadłości, ale upływający czas i listy skłoniły ją do odważnej konfrontacji. Ludwik zaś, mężczyzna w podeszłym wieku, człowiek o zimnym usposobieniu i charyzmie, czuje, że nadszedł czas by podzielić się z kimś swoją przeszłością. Opowiedzieć własną historię, często niechlubną, która uczyniła go tym, kim jest i zabrała wszystkich tych, których posiadał.

Utkana z bólu, wojny, okrucieństwa i krwi przeszłość spisana w notesie oraz niespodziewane uczucie rodzące się tam, gdzie wszystko miało się zakończyć. Jak szokujące sekrety pozna Magda? I jakie kłamstwa dusił w sobie dotąd pełen enigmy Ludwik?

DZIADEK, WNUCZKA I KONFLIKT

Na nietuzinkowych bohaterów postawiła autorka powieści i o ile zdeterminowana i tak bardzo prawdziwa Magda wydaje się po prostu kobietą z krwi i kości, hołdującą wyższym wartościom, uczciwą i dającą ludziom szansę, to właśnie starszy mężczyzna, Ludwik, wbrew pozorom, staje w świetle reflektorów. To jego opowieści, te przekazywane ustnie i na papierze budzą największe emocje i potężną, ciężką do okiełznania ciekawość. Z nią można się zaprzyjaźnić i jej kibicować, on przejmuje pełną uwagę kiedy tylko pojawia się na literackiej scenie. I choć nie jest to bohater, który lubi się przymilać, wręcz budzi dość ambiwalentne uczucia, pośród których można znaleźć i złość, i litość, jego odkrywana po kawałeczku przeszłość z każdym krokiem przynosi zrozumienie. Dwa zupełnie różne pokolenia i jedna książka, w której konflikt podąża tuż za zgodą, moralne prawdy za bestialstwem, a nienawiść za przebaczeniem.

SEKRETY JAKO GŁÓWNY WĄTEK

Jak podpowiada sam tytuł, autorka częstuje czytelnika historią skoncentrowaną na pewnej tajemnicy, ba, na pewno nie jednej. Sylwia Trojanowska tak konstruuje kolejne rozdziały, że pomimo kolejnych, pojawiających się puzzli budujących pełen obraz, z każdym kolejnym etapem jest coś do odkrycia. Krótkie wzmianki, zasłyszane opowieści to wszystko czeka na przybranie pełnego kształtu, a źródłem informacji jest człowiek, któremu zwierzanie się nie przychodzi łatwo, który – co więcej – nosi w sobie poczucie winy. Co zrobił? Czego się dopuścił? Co widział na własne oczy? Odpowiedzi na te pytania Wam nie zdradzę, ale podszepnę, że naprawdę warto pokusić się o samodzielne poszukiwania. Książka jest rewelacyjna.

„Ludzie z jakichś powodów noszą w sobie tajemnice. Strzegą ich za wszelką cenę, choć jestem pewien, że ciężar niektórych przytłacza niczym głaz.”

W TLE RÓŻNORODNOŚĆ

Fenomen tej historii polega na tym, że oprócz mocno intrygującego, przodującego wątku uwitego wokół sekretów przeszłości, w tle rozgrywanych jest kilka kwestii pobocznych, może nie na równi, ale na pewno także atrakcyjnych. Jak to przy okazji powrotów na stare śmiecie bywa, bohaterka spotyka dawnych znajomych, jest postać miejscowego dziwaka wierzącego w chochoła, jest przyjaźń, są plotki, pojawia się delikatnie zarysowany – ale jest – wątek kryminalny i oczywiście miłość. Ta ostatnia akurat, tuż po sekretach dziadka, ma również dość istotne znaczenie. Na brak wrażeń i anemiczną akcję z pewnością ponarzekać sobie nie można. Cały czas dzieje się coś, co podtrzymuje wysoki poziom zainteresowania i skupienia.

PODSUMOWANIE

Sięgając po tę książkę nie miałam pojęcia, że to nie jest jednotomowa, samodzielnie funkcjonująca powieść. Tymczasem okazuje się, że będzie dalszy ciąg, co mocno mnie zaskoczyło, ale w dużym stopniu także i ucieszyło. Już niecierpliwie wypatruję kontynuacji. Oby nie trzeba było długo czekać, bo mam wrażenie, że ciężko będzie mi wytrzymać. Od czasu, kiedy przeczytałam pierwszą powieść Sylwii Trojanowskiej minęło sporo czasu. Autorka już wtedy posiadała ogromny potencjał, ale do tego momentu poczyniła gigantyczne postępy. Jeśli tak będą wyglądać kolejne jej książki, ja biorę je w ciemno. A Wam serdecznie polecam sięgnąć po „Sekrety i kłamstwa”. Macie co odkrywać.

wydawnictwo: Czwarta Strona

kategoria: powieść obyczajowa

ilość stron: 335

data wydania: sierpień 2018

Za książkę bardzo serdecznie dziękuję wydawnictwu Czwarta Strona.