"Miłość na dziesiątej wsi" - Agnieszka Olszanowska. Nieszczęśliwe uczucie sprzed lat i nowe pokolenie.

„ – Najważniejsze to w porę chłopa nakarmić. Pamiętaj, Basiu, że chłop jak świnia, jak głodny, to kwiczy. A każda gospodyni tym się chlubi, że gotuje, co mąż lubi.”

Żyjemy w czasach, kiedy drobnostki , sprawy błahe nieidące po naszej myśli potrafią wyprowadzić nas z równowagi. A przecież jako dorośli ludzie możemy o sobie decydować, wyjeżdżać, kreować własną przyszłość i choć owszem, mamy wloty i upadki, to my sami jesteśmy panami swojego losu. Nie zawsze tak było i to w całkiem nieodległej przeszłości ludzie musieli brnąć przed siebie z rękoma związanymi ciasnym sznurem decyzji innych. Czy było to szczęśliwe życie? O tym przyszło przekonać się bohaterom powieści Agnieszki Olszanowskiej „Miłość na dziesiątej wsi”.

ZARYS FABUŁY

Dla Janka Cichego spotkania z żydowską córką Sarą są niczym raj na ziemi. Zakochany do szaleństwa chłopak nie ma jednak pojęcia, że szczęście u boku tej kobiety nie będzie mu pisane. Sprzeciwiając się woli rodziców, zniesmaczony pomysłem zostania księdzem chłopak zostaje ukarany przez bliskich w najgorszy z możliwych sposobów. Musi poślubić dziewczynę, której nie kocha. A przecież ta jedna decyzja będzie miała wpływ na całe jego dalsze życie.

Kiedy po latach w Zwierzyńcu pojawia się wnuczka Sary, Róża, i zbliża się do rodziny Cichych, przeszłość ma okazję w końcu skonfrontować się z teraźniejszością. Czy można naprawić błędy minionych lat? I czy można oszukać przeznaczenie?

NIESZCZĘŚLIWA MIŁOŚĆ, CZYLI JANEK, SARA I BASIA

Akcja powieści rozgrywana jest na dwóch płaszczyznach czasowych. Zacznijmy od początku, czyli od obrazu starej, polskiej wsi, w której to morgi, plotka i zdanie rodziców uważane są za najważniejsze. A ci ostatni nie zawsze kierują się dobrem własnego dziecka, a raczej własnym widzimisię. To właśnie tutaj rozgrywają się losy Janka i Sary, którzy stanowią przykład miłości nieszczęśliwej, niespełnionej ze względu na czynniki zewnętrzne. W tę całą grę zostaje wplątana także zmuszona do małżeństwa Basia, która wcale nie odgrywa roli szkodnika burzącego obraz wielkiego uczucia. Wręcz przeciwnie. To postać tej kobiety budziła we mnie największe pokłady współczucia. Zaciągnięta do ciężkiej pracy i rodzenia dzieci, do samodzielnego dźwigania na własnych barkach trudów tamtejszej codzienności. Naznaczona piętnem nieszczęścia już przy samych narodzinach. Roniąca niejedną łzę na swoim smutnym losem.

POTOMKOWIE

Druga część powieści to już współczesne losy potomków tych bohaterów, których poznajemy na samym początku. Jest australijska wnuczka Sary, Róża, jest i nieszczęśliwa rodzina Janka. Zdrady, nieszczęścia, demony Zefiryna ukryte w murach barokowego kościoła czy obcięty warkocz babci. Spełnione marzenia, gorzkie łzy, niespodzianki losu i spontaniczne uczucia. A pomiędzy tym wszystkim niemała ilość emocji czytelnika.

GORZKIE OBLICZA ŻYCIA

Jako że to trzeci tom cyklu, ja zaś postanowiłam po niego sięgnąć bez znajomości poprzednich, traktuję go jak samodzielnie funkcjonującą historię. Z całym przekonaniem stwierdzam, że jak najbardziej tak się da. Nie mam jednak możliwości zestawienia Wam poszczególnych części, a co za tym idzie, opisania spadku czy wzrostu jakości twórczości tej autorki. „Miłość na dziesiątek wsi” to nie jest słodka czy wielce pozytywna opowieść. Na jej kartach pojawia się ból, niesprawiedliwość, smutek, są też oczywiście mniejsze czy większe radości, które po przebrnięciu przez te trudniejsze momenty jesteśmy w stanie docenić.

PRZESZŁOŚĆ vs. TERAŹNIEJSZOŚĆ

Autorka trafnie opisała obraz dawnej wsi, oddała jej klimat wraz z brutalnym sposobem podejścia do drugiego człowieka i z grzeszkami tych pozornie szanowanych. Skontrastowała to z wolną teraźniejszością, jak się okazuje, często niemniej bolesną, choć będącą w stanie sprzeciwić się przeszłości. Książka ma swoje wady, spośród których najbardziej kłopotliwą okazała się nagromadzona w pewnym momencie ilość nowych bohaterów. Trudno było mi połapać się kto jest kim, ale kiedy poradziłam sobie z niedogodnościami, dotarłam do finału szybko – w towarzystwie niejednej, głębszej refleksji.

wydawnictwo: Prószyński i S-ka

kategoria: powieść obyczajowa

ilość stron: 360

data wydania: sierpień 2018

Za książkę bardzo serdecznie dziękuję wydawnictwu Prószyński i S-ka.