"Zemsta i przebaczenie. Otchłań nienawiści" - Joanna Jax. Jak wielkich poświęceń wymaga wojna?

„Miłość jest prosta – jeśli kogoś kochasz, zrobisz wszystko, żeby uchronić tę osobę przed całym złem świata.”*

Sześciotomowe sagi z reguły mnie zniechęcają, szczególnie te wciąż nie w pełni wydane. Bo premiera każdej, kolejnej części wymaga przywołania szczegółów tej poprzedniej, by móc ze zrozumieniem zaangażować się w całą historię. Co zatem mnie podkusiło, by dać szansę cyklowi Joanny Jax, który przewiduje sześć książek ? Zachęcające opinie oraz wysoki poziom pierwszego tomu. Jeżeli więc lubicie emocjonujące historie rozgrywane w niepewnych czasach II wojny światowej i macie ochotę na spotkanie z wieloma, skrajnie różnymi bohaterami, zapraszam na recenzję drugiej części sagi „Zemsta i przebaczenie. Otchłań nienawiści”.

ZARYS FABUŁY

Nadszedł czas wielu prób, bo wojna, której przecież się obawiano, zaczęła już siać spustoszenie. Nie ma miejsca na słabości i nikłe chęci. Szansę na przetrwanie mają tylko ci, którzy walczą prawdziwie.

Julian Chełmicki nie potrafi pogodzić się z postępowaniem ukochanej dręczony jej wyborami i tęsknotą, ale nie traci sił do boju. Podobnie jak zdeterminowana i odważna Alicja, która współpracuje z wywiadem balansując na granicy życia i śmierci. Dla Hanki codzienność maluje się w jeszcze mniej pozytywnych barwach, bo dręczona na Pawiaku musi liczyć na czyjąś pomoc. Z kolei Emil staje przed własnym sumieniem rozdarty pomiędzy podrygami uczuć, a osobistą korzyścią. Teraz, kiedy niebezpieczeństwo i wróg czyhają za każdym rogiem, ani utrata dumy, ani ucieczka, ani nawet chwilowe zapomnienie nie są największym przeciwnikiem człowieka. By wygrać ten pojedynek, trzeba stawić czoła kalejdoskopowi losu. Czy uda się to wszystkim?

SKONFRONTOWANI Z WROGIEM

W drugim tomie autorka pociągnęła wątki rozpoczęte w pierwszej części. Kontrowersyjna miłość, pragnienie zysków, zachwycające talenty czy rodzinne niesnaski stają jednak w innym świetle, tracąc na znaczeniu w obliczu wielu wyzwań, z których nie każdy może wyjść cały. Dynamiczni i wiarygodni bohaterowie, skontrastowani z rzeczywistością mroku, pokazują swoje drugie ja, porzucając plany i aklimatyzując się w nowym środowisku. Pięknie Joanna Jax uchwyciła to, jak różni bywają ludzie w obliczu nieuchronnej tragedii. Zdrajcy, uciekinierzy, ci przekupni i nieustraszeni. Sfrustrowani, ale i wciąż żywiący nikłe nadzieje na przyszłość.

SZUKAJĄC SIEBIE W ZGLISZCZACH

Akcja powieści, pomimo wojennego tła, to nie krwawy obraz fizycznej bitwy, a raczej złożona z wielu czynników intryga skupiona wokół zachowań poszczególnych postaci. Trudno się nudzić w obliczu wciąż nowych zadań, pośród których przebijają cienie złaknionych normalności uczuć. W świecie, w którym na pozór nie ma miejsca na ckliwe uniesienia, wciąż niezgrabnie tańczą ludzkie pragnienia szukające pożywienia. „Otchłań nienawiści” to więc nie tylko książka o wojnie, ale przede wszystkim o człowieku, o tym, że w skrajnych warunkach jest w stanie sobie uświadomić, co tak naprawdę jest dla niego najważniejsze.

TŁO

Złożone i tajne operacje, niebezpieczne akcje, nieobliczalne Gestapo czy antysemickie zachowania. Tło powieści, przypadające na rok 1941, to środek wojny pokazany nie z perspektywy ogółu, a poprzez jednostki, na które wojna zdaje się mieć różny, choć w pewnym stopniu większy lub mniejszy, niszczycielski wpływ. Warszawa, Moskwa, Berlin, ale i nie tylko. Autorka sprawnie podróżuje po istotnych miejscach na mapie Europy, nie ograniczając się wyłącznie do jednego środowiska, a raczej wiernie odwzorowując klimat zamierzchłych lat w różnych zakątkach, do których dotarły macki walk.

PODSUMOWANIE

Zarówno pierwszy, jak i drugi tom zrobił na mnie wrażenie. „Otchłań nienawiści” to kontynuacja godna poprzedniczki, o miłości, nienawiści, przyjaźni i ludzkich pragnieniach w rzeczywistości mroków wojny. Autorka wychodzi naprzeciw z nowymi pomysłami, wiernie odwzorowując trudne do przełknięcia czasy ukazane poprzez konkretne, mierzące się z przeciwnościami losu postaci. Jestem niezmiernie ciekawa kolejnej części. Z pewnością po nią sięgnę.

moja ocena: 7+/10

wydawnictwo: Videograf

ilość stron: 379

data wydania: luty 2017

Wydane dotychczas tomy sagi Zemsta i Przebaczenie: Narodziny gniewu / Otchłań nienawiści / Rzeka tęsknoty

Za książkę bardzo serdecznie dziękuję wydawnictwu Videograf.

 

*cytat pochodzący ze strony 119  w prawdziwej wersji zawiera błąd, ponieważ zamiast słowa „żeby” pojawia się niepasujące „że”.