"Dzikie łabędzie. Trzy córki Chin" - Jung Chang. O skrępowanych stopach, Mao i ucieczce w stronę wolności.

„Kraj ogarnęła fala przemocy – podczas najść domowych często bito i torturowano ludzi. Prawie zawsze kazano rodzinie klęczeć i składać koutou czerwonogwardzistom, a botem bito wszystkich mosiężnymi sprzączkami skórzanych pasów, jakie nosiła gwardia.”

Ponad miliard ludzi nigdy nie przeczyta tej książki – głosi napis na okładce. Dlaczego? Ponieważ przetłumaczona na 37 języków i sprzedana w ponad 13 milionach egzemplarzy publikacja Jung Chang została zakazana przez władze Chin. Trzy kobiety, trzy pokolenia i surowe oblicze gospodarczej potęgi zdemaskowane dzięki autobiografii pisarki, która korzystając z nadarzającej się okazji opuściła swoją ojczyznę na zawsze. Osiedlając się w Londynie napisała „Dzikie łabędzie. Trzy córki Chin” przesiąkniętą trudem, niesprawiedliwością, bezsensowną polityką, prawdziwą historię.

TRZY POKOLENIA

Jej babcia została zmuszona do odgrywania roli konkubiny generała, żyjąc w samotności i przestrzegając wytyczonych zasad. Jej matka uczestniczyła w „rewolucji kulturalnej”, lecz jako walcząca o lepszy byt komunistka wkrótce przekonała się, jak okrutne bywają rządy panującego nad milionami ludzi Mao.

Jung Chang nie była obca Czerwona Książeczka, u boku której musiała dorastać. Obserwując miliony czerwonych gwardzistów, wysłuchując oskarżeń i demaskacji nadawanych przez głośniki ponad osiemnaście godzin dziennie i przeżywając kolejne aresztowania rodziców, jako dorosła kobieta postanowiła zawalczyć o swoją przyszłość. Czym były i czym są współczesne Chiny? O tym przeczytacie właśnie w tej publikacji.

HISTORIA CHIN

Autorka, na tle przemian politycznych kraju, pokazuje historię swojej rodziny. Opierająca się głównie na postaciach kobiet opowieść, którą Jung Chang utkała z kolekcjonowanych przez lata wspomnień, pokazuje jednak losy tysięcy ludzi, którzy na przestrzeni upływających lat doświadczyli mniejszego bądź większego cierpienia. Przedstawicielki trzech pokoleń, bez wątpienia osoby silne charakterem, zdeterminowane i w miarę możliwości walczące o szczęście stają się ruchomym obrazem zbudowanym z różnych środowisk, tworzących ostatecznie jedną całość. To właśnie tutaj przeczytacie o często absurdalnych i niekultywowanych już tradycjach, na których opierało się niegdyś chińskie społeczeństwo.

O ABSURDACH HISTORII

Czy słyszeliście kiedyś o okrutnym zwyczaju krępowania kobiecych stóp, na wskutek którego dochodziło do nieodwracalnych deformacji i kalectwa? A wszystko dlatego, że nieporadny chód okaleczonej dziewczyny podniecał mężczyzn i często właśnie to było wyznacznikiem jej wartości. Czy uwierzycie w to, że za rządów Mao trzeba było usuwać trawniki, bo taki był kaprys głowy państwa? Dla przesiąkniętego jego kultem społeczeństwa był jak bóg, organizujący pełne przemocy spotkania oskarżycielskie, hołdujący publicznym upokorzeniom, donosom, prowokujący do walki z wrogami klasowymi.

JAK CZYTAĆ?

Momentami wstrząsająca, bo prawdziwa, unaoczniająca ludzkie tragedie, ale także potęgę ich wytrwałości książka. Wiele faktów zawartych na jej łamach mnie zdziwiło, liczne wywołały emocje, gorycz czy poczucie niesprawiedliwości. „Dzikie łabędzie. Trzy córki Chin” to jednak nie jest publikacja, którą śledzi się z zapartym tchem gorączkowo przewracając kolejne kartki. Ze względu sporą liczbę stron, niemałe pokłady wzmianek politycznych i historycznych czy też przywiązywanie autorki uwagi do szczegółów, lepiej dawkować ją sobie etapowo. W innym wypadku jej treść może przytłoczyć, a szkoda by było, bo to ostatecznie wartościowa lektura, z którą naprawdę dobrze jest się zmierzyć.

PODSUMOWANIE

Tytuł sugeruję wielbicielom literatury faktu, osobom zainteresowanym historią Chin, którą teraz można poznać od tej najprawdziwszej strony – dzięki relacji z pierwszej ręki. Wstrząsająca, momentami bulwersująca żywym obrazem losów tysięcy ludzi na czele z trzema odważnymi bohaterkami, bez których poświęcenia i cierpienia ta książka tak naprawdę by nie powstała. Jeżeli jesteście gotowi poznać tradycje przeszłości oraz bezkompromisowy i detaliczny portret niełatwych do przełknięcia wydarzeń, wiecie gdzie możecie szukać.

wydawnictwo: Znak literanova

ilość stron: 639

data wydania: lipiec 2017

Za książkę bardzo serdecznie dziękuję wydawnictwu Znak literanova.