"Za głosem serca" - Monika Gut-Bartosiak. PRZEDPREMIEROWO. Kopciuszek i książę z innej bajki.

„W życiu każdego człowieka zdarzają się takie chwile, kiedy pragnie naprawić swoje błędy i zmienić dotychczasowe postępowanie. Nie zawsze jest to pragnienie słuszne, ale zasługuje na podziw.”

Czy mogłaby zainteresować Was współczesna historia o Kopciuszku i Brzydkim Kaczątku zarazem, w której jednak zamiast spotkania z szarmanckim księciem czekałoby na Was powitanie zapatrzonego w siebie, aczkolwiek zabójczo przystojnego bawidamka? Jeśli lubicie powieści, w których miłość łączy podzielone światy i nie macie nic przeciwko romansom osadzonym w środowisku studenckim, zapraszam na recenzję nowej powieści Moniki Gut-Bartosiak, „Za głosem serca”.

ZARYS FABUŁY

Nikt nie spodziewał się tego, że podczas losowania par na bal studencki, Robert i Olimpia będą musieli wystąpić razem. Wszyscy za to przeczuwali nieuchronną katastrofę. Czy jednak nadeszła?

On, dwudziestoośmioletni syn zamożnego właściciela klubu, który nie stroni od jednonocnych przygód. Nigdy nie zakochany, za to wybitnie doświadczony w sprawach łóżkowych. Rozchwytywany, choć na dłuższą metę niedostępny.

Ona, cicha, skromna, wrażliwa brzydula. Nielubiąca się wychlać szara myszka, która o kontaktach z mężczyznami ma raczej nikłe pojęcie.

Połączeni zrządzeniem losu będą musieli ze sobą przetrwać przez jeden wieczór. Czy aby na pewno ich znajomość zakończy się w tym momencie, w którym przypuszczali?

KOPCIUSZEK I KSIĄŻĘ NIE Z TEJ SAMEJ BAJKI

Pełnowymiarowy bad boy, o którym krążą liczne, jak najbardziej prawdziwe legendy. Że bawidamek, że traktujący kobiety przedmiotowo. Po prostu cham, a jednak mający w sobie coś pociągającego. Staje na parkiecie u boku Kopciuszka, niedbającego o wygląd Brzydkiego Kaczątka, które pod warstwą niedostępności skrywa pięknego łabędzia. Taka jest Olimpia, dzielnie znosząca drwiny, ale wciąż potrafiąca cieszyć się życiem. Ta książkowa para może nie wywołała u mnie lawiny emocji, choć okazała się wystarczająco przekonująca, bym zapałała do niej sympatią. I prawidłowo, bo to ci bohaterowie oraz rodzące się pomiędzy nimi uczucie tworzą przyćmiewający resztę, główny wątek tej powieści.

O MIŁOŚCI SŁÓW KILKA

Są mające parcie na szkło młode dziewczyny i szukający cielesnych rozkoszy mężczyźni. Są trudne relacje z zamożnym ojcem i przyjacielska relacja córki z matką. To wszystko podciągnęłabym jednak pod tło powieści, swoją drogą całkiem wiarygodne. Bo nie oszukując się trzeba otwarcie przyznać, że autorka ogromną część uwagi poświęciła miłosnej relacji. Dla oczekujących głębi czytelniczek – klapa. Dla fanek poszukujących przyjemnych i niemęczących love stories – naprawdę smaczny kąsek. Ja zyskałam miły, czytelniczy relaks u boku książki, którą czyta się naprawdę szybko.

Wbrew pozorom, które stwarza postać głównego bohatera, to nie jest wulgarna historia. Natkniecie się tutaj na sceny namiętności, ale dobrze rozpisane, nieprzesadzone, nieprzekraczające granic braku wyczucia i oczywiście niezajmujące połowy stron. W powieści „Za głosem serca” nie doszukacie się oryginalnego pomysłu czy też nieprzewidywalnej akcji. Szczerze? Kiedy książka o miłości zyskuje przypadających do gustu bohaterów, fabularne braki zdają mi się nie przeszkadzać. W tym wypadku właśnie tak było.

PODSUMOWANIE

Polecam młodym czytelniczkom, ale i dojrzalszym kobietom, które cenią sobie romantyczne historie o pierwszej, prawdziwej miłości. Może niezbyt oryginalna i ostatecznie przewidywalna, ale lekka, z wiarygodnym tłem i tworzącymi ciekawy kontrast bohaterami. Macie ochotna relaks u boku pozytywnej książki? Idźcie za głosem serca.

moja ocena: 6+/10

wydawnictwo: Novae Res

ilość stron: 289

premiera: ???

Za możliwość napisania przedpremierowej recenzji dziękuję wydawnictwu Novae Res.