"Przyszłość ma twoje imię" - Elżbieta Rodzeń. Gdy szansę i zgubę odnajdujemy w jednej osobie.

„On: Jeden raz to cześć, dwa – dobranoc.

Stukam dwa razy. On też odstukuje dwa razy.

Potem ja stukam trzy.

On: A to? Co oznaczają trzy?

Ja: Tajemnica ;)

[…] Bo trzy stuknięcia w ścianę oznaczają: chyba się w tobie zakochuję.” *

Ostatnią powieścią Elżbieta Rodzeń zabrała mnie w świat dojrzałych bohaterów, którym przyszło zderzyć się z potęgą miłości. Jej propozycja literatury dla kobiet na swój sposób naprawdę mnie urzekła, wiedziałam więc, że bez większego zastanawiania się będę chciała sięgnąć po kolejną jej książkę. Nadszedł czas na „Przyszłość ma twoje imię”, historię, która jednak od tej proponowanej ostatnim razem różni się jednym, bardzo ważnym elementem – grupą docelową odbiorców. Tym razem polska pisarka postawiła na młodzież, podsuwając czytelnikom pod nos powieść popularnego nurtu New Adult. Czy taka odsłona jej twórczości przypadła mi do gustu? Zapraszam na recenzję.

ZARYS FABUŁY

Wycofana z życia towarzyskiego Blanka rozpoczyna studia, by zawalczyć o swoją przyszłość i zmierzyć się z traumą zamierzchłych lat, która przez długi czas nie pozwalała jej normalnie funkcjonować. W końcu nie tak łatwo pozbyć się wspomnień wymagających uczestniczenia w terapii.  W tym przełomowym momencie jej życia pojawia się Mateusz, a ich pierwsze spotkanie nie pozostawia żadnych złudzeń i wątpliwości. To chłopak, dla którego przygodny seks przylgnął niczym drugie imię. To jednak także facet, który po raz będzie miał okazję przekonać się o tym, jak to jest kochać.

Czy wrażliwa i krucha Blanka odkryje prawdziwe oblicze Mateusza? Co, jeśli jego niepochlebna przeszłość postanowi dać o sobie znać?

CZY MNIE PRZEKONALI?

Autorka postawiła na naprzemienną, wygodną dla odbiorcy historii narrację oraz wkraczających w dorosłe życie bohaterów, którzy muszą mierzyć się z doświadczeniami zbyt ciężkimi, jak na ich młody wiek. Delikatna Bianka wciąż rozpamiętuje napad, podczas którego grożono jej bronią. Nie mam nic przeciwko cichym, szarym myszkom, które skrzywdzone w przeszłości próbują odbudować swoje szczęście. Sama postać bohaterki wypadła więc przekonująco, choć chwilami to przeżywanie odległej tragedii wydawało mi się odrobinę naciągane. Myślę jednak, że mogłabym się z nią zaprzyjaźnić. Z kolei postać Matusza obudziła we mnie wiele sprzecznych emocji. Z jednej strony nieco papierowa, owiana legendą podrywacza, a jednak mało młodzieżowa. Jakby opis charakteru nie szedł w parze z zachowaniem. Z drugiej – opiekuńczy chłopak niejednokrotnie zmiękczył mi kolana. Nie uważam bohaterów za najmocniejszy element tej książki, chociaż skłamałabym mówiąc, że jakoś rażąco przeszkadzało mi ich niedopracowanie. Może po prostu przeczytałam zbyt wiele książek tego gatunku i czepiam się szczegółów?

„ – Podoba mi się zapach twojego potu – wyrzucam z siebie.

Czuję , jak kurczą się mięśnie jego brzucha, kiedy tłumi śmiech.

- To dobrze – mówi w końcu. –Naprawdę dobrze.” **

TROCHĘ PODOBNA DO…

Bardzo przypadła mi do gustu jednak ogólna koncepcja powieści. Pomysł na fabułę nieco przypominał mi jedną z książek Colleen Hoover, a takie porównanie z mojej strony naprawdę wiele znaczy. Pojawiały się sceny naszpikowane nieprzesadzoną, zachowującą niedopowiedzenia namiętnością, jednak autorka nie ograniczyła się wyłącznie do nich. Są dramaty przeszłości, skrywane tajemnice i jest wybuchowy moment przełomowy, który jako stary wyga książkowy przeczułam, choć jestem przekonana, że Elżbieta Rodzeń przyczyni się nim do opadnięcia szczęki niejednego czytelnika.

WŚRÓD MŁODZIEŻY

Nietrudno się domyślić, że dominującym tłem powieści jest środowisko studenckie. W tym wypadku ograniczone do wąskiego grona postaci drugoplanowych. Przelotne przygody, dorywcze prace, przyjaciele. Autorka nie zagłębiła się w świat młodzieży skupiając się raczej na historii głównych bohaterów. Wychodząc jednak poza mury akademika, czytelników czekają także zawiłe relacje rodzinne, jak dla mnie o wiele bardziej wiarygodne aniżeli te dotyczące rozrywkowej codzienności nastolatków.

PODSUMOWANIE

Przejmująca i wzruszająca historia z piękną okładką, intrygującą tajemnicą i ciekawym pomysłem przewodnim. Nieco kulejąca w kwestii kreacji relacji młodych ludzi, które momentami wydawały mi się zbyt sztuczne. Mimo to polecam, jako dowód na to, że polskie New Adult także potrafi zaskoczyć. Nie żałuję czasu poświęconego tej książce, jednak zdecydowanie wolę twórczość Elżbiety Rodzeń w dojrzalszej odsłonie.

*Pierwszy wspomniany cytat zadziałał mi na wyobraźnię i rozczulił.

** Drugi także zadziałał, ale wywołał wprost odwrotny skutek. Bleee…

moja ocena: 6+/10

wydawnictwo: Zysk i S-ka

ilość stron: 544

data wydania: lipiec 2017

Za książkę bardzo serdecznie dziękuję wydawnictwu Zysk i S-ka.