"Broken Silence" - Natasha Preston. Czy po czterech latach wciąż czują to samo?

„Ciągle był za bardzo zły, żeby mi wybaczyć, i nie byłam przekonana, czy kiedykolwiek ochłonie na tyle, żeby zapomnieć o tym, co zrobiłam. Ale bez względu na wszystko jedno wiedziałam na pewno: ciągle kochałam go do szaleństwa.”

Pierwszy tom serii Silence wywołał we mnie ambiwalentne uczucia. Motyw tajemnicy skrywanej przez milczącą bohaterkę, szokujące wiadomości dotyczące przeszłości – to wszystko zdecydowanie mnie urzekło. Jednak nie ukrywam, że relacja miłosna niezwykłej Oakley jakoś szczególnie mnie nie zachwyciła. Ot po prostu była, dość słodka, normalna, do zaakceptowania. Ciekawość nie pozwoliła mi zrezygnować z kontynuacji, więc kiedy w zapowiedziach wypatrzyłam drugi tom, „Broken Silence”, zdecydowałam się go rozgryźć. Jakie emocje wywołała we mnie historia Oakley tym razem?

ZARYS FABUŁY

Planowała od dawnych spraw trzymać się z daleka. To dlatego wyjechała do Australii i zostawiła za sobą całą przeszłość. Łącznie z Colem, którego nadal nie przestała kochać. Mijają cztery lata. Jak wiele mogło się zmienić? Czy ten, który skradł jej serce, odwzajemnia jej uczucia? Oakley wraca do Anglii, by stawić czoła nie tylko wrogom i wymierzyć im sprawiedliwość, ale też by w końcu skonfrontować się z człowiekiem, o którym nie potrafi przestać myśleć.

Czy dla ich miłości jest jeszcze jakaś szansa?

KONFRONTACJA PO LATACH

Trochę nie jestem w stanie pojąć tego, jak dwoje bardzo, bardzo kochających się ludzi irracjonalnie decyduje się na rozłąkę. Na lata pełnych tęsknoty wspomnień, na porażkę. Bo jak inaczej można nazwać życie pochłonięte bolesną samotnością? Owszem, główna bohaterka sporo przeszła i jak wspomina, marzy o wolności. Jakim jednak kosztem? Pewnie dałoby się rozwiązać to jakoś inaczej. No ale… Gdyby nie to, nie byłoby konfrontacji wielkiej miłości i nie byłoby tego tomu. A patrzenie jak Oakley i Cole próbują wejść na jedną, wspólną ścieżkę sprawiało mi przyjemność. Oboje dość szybko przejmują się o tym, że pomimo upływu czasu wcale tak wiele się nie zmieniło. Pozostaje jednak jeszcze inna kwestia. Rozprawa w sądzie, wzbudzająca wiele skrajnych emocji.

OKO W OKO Z WROGIEM

Bohaterka musi stanąć oko w oko z bolesnymi doświadczeniami. Wpierw nie planowała tego robić bezpośrednio, jednakże odnajdując w sobie pokłady motywacji, zmienia zdanie. Jej postawa uczy wytrwałości, determinacji, akceptacji tego, co chociaż maksymalnie przykre i złe, stanowi część naszego życia. Poboczny wątek, czyli właśnie ten dotyczący procesu, uaktywnia się dopiero w drugiej połowie książki i dla mnie to właśnie ona okazała się ciekawsza aniżeli ta pierwsza.

I NIE ZMIENIA SIĘ NIC

Doceniam pierwszoosobową, naprzemiennie przejmowaną przez głównych bohaterów narrację. To moja ulubiona, bo demaskująca myśli i odsłaniająca uczucia na równi wszystkich tych, którzy dla powieści mają największe znaczenie. Oakley dojrzewa, staje się odważniejsza, przede wszystkim mówi. Cole nadal pozostaje opiekuńczym, przyjacielskim, uczynnym chłopakiem z sąsiedztwa. Na drugim planie nie brak pokręconego brata dziewczyny i jej matki. Bohaterowie wypadają więc wiarygodne, ale nie czuję, żebym miała zaprzyjaźnić się z nimi na dłużej.

BONUS

Czytelniczki tego tomu otrzymują w bonusie specjalne opowiadanie o dalszych losach głównych bohaterów, zatytułowane „Silent Night”. Czyli kilka stron historii z Bożym Narodzeniem w tle.

PODSUMOWANIE

Książka okazała się dobrą, choć nieporywającą kontynuacją. Dla tych, których pokochali bohaterów w pierwszym tomie, będzie to oczywiście nie lada gratka, ponieważ lekkie pióro autorki i jej warsztat sprawiają, że historię czyta się szybko. Nie odnalazłam tutaj jednak żadnych rewelacji, które nakłoniłyby mnie do zachłannego przewracania kolejnych stron. Ot co, kontynuacja utrzymana na podobnym poziomie, co poprzednia część.

wydawnictwo: Feeria Young

kategoria: New Adult, powieść młodzieżowa

ilość stron: 384

data wydania: 23 maja 2018

Seria: Silence // Broken Silence

Za książkę bardzo serdecznie dziękuję wydawnictwu Feeria Young.