"Uwięzione" - Natasha Preston. Gdy kwiaty niosą nieszczęście.

„Samotność była jak śmiertelna choroba. Z każdym mijającym dniem znikałeś odrobinę bardziej. Czułem się, jakbym umierał przez cztery ostatnie lata, i miałem tego dosyć.”

Rose, Poppy, Violet, Clover, Lily. Co angielskie odpowiedniki naszej polskiej róży, maku, fiołka, koniczyny i lilii mają wspólnego z thrillerem? Ano mają wiele. Bo po przeczytaniu tej powieści kwiaty zaczynają nabierać innego znaczenia. Zaginiona dziewczyna, nieobliczalny porywacz, złota klatka skalana krwią i one… więdnące bukiety zwiastujące nieszczęście. Macie ochotę na młodzieżowy thriller? Zapraszam na recenzję powieści „Uwięzione”.

ZARYS FABUŁY

Kiedy Summer wybiera się na imprezę nie przypuszcza, że w niewielkiej i dotąd nudnej miejscowości coś może się wydarzyć. Może przydarzyć się jej. Uprowadzona nigdy nie dociera do celu. Trafia za to w krąg zamkniętego i rządzącego się swoimi prawami środowiska. W miejsce, do którego nikt za żadną cenę nie chciałby się dostać.

Lewis nie jest jedyną osobą poszukującą zaginionej dziewczyny. Jako chłopak Summer wierzy w to, że jego ukochana żyje i u boku jej rodziny zmaga się z upływającymi godzinami, które nic nie wnoszą.

Czy nastolatka się odnajdzie? Czy odnajdzie się żywa? Kim jest porywacz i w końcu kim są tytułowe uwięzione?

BOHATEROWIE I BONUS

Trafiając w świat oferowany przez Natashę Preston czytelnik ma okazję spotkać się z wieloma bohaterami, spośród których trójka przejmuje naprzemiennie stery pierwszoosobowej narracji. Summer, według mnie postać numer jeden tej książki, to przeciętna, szesnastoletnia dziewczyna wiodąca dotąd zwyczajne, ale szczęśliwe życie. Jako że autorka wykorzystała do swojej powieści bohaterkę prostą, z którą większość nastolatek jest się w stanie zidentyfikować, zyskała na wywieranym wrażeniu i dramatyzmie sytuacji. Bo przecież skoro to właśnie zwyczajnej Summer zamieszkującej spokojną mieścinę stało się coś tak okropnego, może przydarzyć się każdemu.

Może niewyzwalającą wielkich emocji, jednak dobrze wykreowaną rolę odkrywa tutaj także Lewis, chłopak uprowadzonej dziewczyny. Jak na swój wiek nad wyraz dojrzały, opiekuńczy, niewyidealizowany – co również korzystnie wpływa na wiarygodność tej historii. Kim jest trzeci ze wspomnianych narratorów? Tego nie zdradzę, bo przecież każdy z nas lubi niespodzianki. Dla mnie perspektywa tego zagadkowego bohatera okazała się wdzięcznym bonusem,

WIĘZIENIE

Autorka świetnie poradziła sobie z kreacją tła. Dom przypominający więzienie, sterylnie czyste powierzchnie – może nie należą do oryginalnych elementów, jednak motyw kwiatów wnosi powiew świeżości tworząc w efekcie zgraną oraz intrygującą kompozycję. Schludną i mroczną zarazem. Związaną z naturą i krwawą.

NAPIĘCIE

W akcję zostało wplecionych wiele czynników mających budować napięcie. Śmiertelne ciosy, bolesny dotyk, niepokojąco zwyczajna i szanowana praca porywacza, ale co najgorsze - jego nieprzewidywalne i chwiejne zachowanie. Tutaj nigdy nie wiadomo cóż takiego może się wydarzyć, bo choć każdy dzień przebiega według ściśle określonego schematu, niejednokrotnie plany bardzo wymykają się z ram regulaminu. Nie powiem, żebym wyjątkowo dotkliwie odczuwała to na własnej skórze. Nie drżałam ze strachu, wręcz przyznając, że odrobinę zabrakło mi tutaj tego poważnego dreszczu. Myślę jednak, że docelowy czytelnik – młodzież, towarzysząc bohaterom rówieśnikom, odnajdzie tutaj wszystko to, co w dobrym thrillerze niezbędne. Bo sama koncepcja akcji zaintrygowała także i mnie.

DLA KOGO TAK, A DLA KOGO NIE?

Zwyczajni, więc wiarygodni główni bohaterowie, ich wytłumaczalne zachowania i niespokojna akcja. Książka w końcowej fazie jest nieco przewidywalna, ale drobne braki nadrabia mroczne tło. Może nie dla dojrzałego czytelnika oczekującego mocnych wrażeń, za to na pewno dla młodzieży –świetna propozycja do przeczytania, zwłaszcza przed nocną imprezą czy chociażby wakacyjną nocką spędzoną w namiocie. Fajny klimat, przystępny styl, ostatecznie wciągająca historia. Jeżeli autorka będzie miała do zaoferowania coś jeszcze, na pewno się skuszę.

moja ocena: 6+/10

wydawnictwo: Feeria Young

ilość stron: 393

data wydania: maj 2017

Za książkę bardzo serdecznie dziękuję księgarni dadada.pl.