"Toxic" - Rachel Van Dyken

 

„[…] gdy w grę wchodzi miłość, nie spadanie boli najbardziej… ale lądowanie.”

Czasami jeden nieostrożny moment, zła decyzja, która w danej chwili wydaje się niczym nieznaczącą błahostką – może zmienić nasze życie i wpędzić go do samego środka mrocznego piekła. Każdy z nas popełnia błędy, a jednak niektóre z nich mają nieodwracalne skutki, tak potężne i znaczące, że odbierają nam część naszego własnego „ja”. I nawet pędzący nieubłaganie czas i mijające lata, chociaż nieco kojąc bolesne rany, nie są w stanie wyleczyć ich na tyle, byśmy mogli o nich zapomnieć. Właśnie z takim cierpieniem, złą decyzją minionych lat, zmaga się Gabe, bohater książki „Toxic” autorstwa Rachel Van Dyken. Chociaż powieść jest drugą częścią serii „Zatraceni”, nie wymagane jest przeczytanie pierwszego tomu. Tutaj mamy bowiem nowych bohaterów i nową historię.

Gabe, to przystojny i znany z niezobowiązującego podrywu chłopak. Opinia studenta czepiącego przyjemność z jednorazowych przygód to jednak tylko powierzchowna maska, pod którą Gabe ukrywa swoje prawdziwe ja. Otóż to, co wydarzyło się kiedyś, odebrało mu szansę na zwykłą codzienność. Chociaż minęło już kilka lat od tragicznego wydarzenia, głębokie rany i dowody złej decyzji pozostały do dziś – te niewidoczne na umyśle, ale i uwiecznione nieodwalanym okaleczeniem pewnej osoby. Właśnie to skłoniło Gabe do ucieczki, nie tylko tej symbolicznej – w mroczną część ludzkiej osobowości. Teraz chłopak farbuje włosy i nosi tatuaże unikając swojego ojca, zaś w wolnym czasie systematycznie odwiedza dom opieki. Dlaczego?

Pewnego dnia, w chwili załamania i słabości, na jego drodze staje Saylor – cicha, ale niezwykle uczynna osoba. To właśnie ona, nie znając jego kłamstw i tajemnic, powoli wydobywa go z ciemności, rozpalając w jego sercu iskrę prawdziwego, zapomnianego uczucia. Gabe, chociaż wzbraniając się przed wizją zakochania jest dla niej początkowo niezbyt miły, już wkrótce przekona się o tym, że nie potrafi bez niej żyć. Czy jednak zawiązek oparty na nieujawnionym sekrecie - przetrwa? Czy to możliwe, by ogień i woda złączyły się w jedną całość?

Gabe zmienił wizerunek i to nie tylko dlatego, że nie podobał mu się ten poprzedni. Odwiedza dom opieki i to nie po to, by spotykać się z kimś z rodziny. Zakłada niewidzialną maskę, by inni nie widzieli w nim tego, kim był kiedyś, a do muzyki ucieka się po to, by leczyć szalejące w nim emocje. Wulkan cierpienia ukryty w jego głębi niejednokrotnie wybucha. To dlatego niegdyś chciał odebrać sobie życie. I kiedy na horyzoncie nie widać ani jednej szansy na szczęście, na drodze Gabe pojawia się Saylor, cierpliwa, nieco nieśmiała, ale przede wszystkim wrażliwa dziewczyna. I chociaż początkowo wydaje się, że to on pomaga jej w kwestii muzyki, tak naprawdę to ona okazuje się jego zbawieniem. To właśnie ona powoli leczy jego serce i jego duszę, zaszczepiając w nim na nowo wizję prawdziwej miłości. Gabe kryje jednak zbyt wiele tajemnic, by związek tych dwoje miał szansę na przetrwanie. Stąd chłopak, krzywdząc ją przy tym, momentami próbuje zapobiec rodzącemu się w nim uczuciu. Czy będzie na tyle silny, by mu się sprzeciwić? Czy tworząca się nić miłości okaże się na tyle prawdziwa, by pokonać stawiane przed nią przeszkody? Kim tak naprawdę jest Gabe? I co tak właściwie wydarzyło się w przeszłości?

„Wszyscy noszą maski. W różnych kształtach i rozmiarach. Jedyny problem z nakładaniem masek polega na tym, że tak dobrze się w nich czujemy.”

Rachel Van Dyken - źródło

„Toxic” to powieść gatunku New Adult, która kolejny raz pozwoliła mi utwierdzić się w przekonaniu, że książki klasyfikowane do takiej kategorii to doskonałe lektury nie tylko dla młodzieży. Opowieść o niełatwym życiu człowieka, który na wskutek nieszczęśliwego wypadku dźwiga na swoich barkach ciężar o wiele za duży, by móc normalnie funkcjonować, to piękna historia ukazująca powolną przemianę dokonywaną dzięki lekarstwu najdoskonalszemu i zarazem tak bardzo nieuchwytnemu – miłości. Rachel Van Dyken kolejny raz wyposażyła swoją książkę w sporą dawkę potężnych doznań. Czytając, przeżywa się prawdziwą, emocjonalną burzę. Są chwile radości, poczucia niesprawiedliwości, momenty pustki, ale i szczęścia. Jest tragedia, monotonia cierpienia, pokuta, śmierć, ale i oczyszczenie, któremu towarzyszy nowy rozdział życia i prawdziwa szansa na szczęśliwą przyszłość. Jest także muzyka, która w powieściach zawsze odgrywa jedną z piękniejszych ról – budując atmosferę wrażliwości, ale i pomagając w wyzbyciu się negatywnych odczuć. Kolejne nuty są niczym gumka usuwająca to, co zbędne z zabazgranych na czarno stron życia. Dzięki niej pozostaje czysta kartka, na której widać delikatny ślad i rysy doświadczenia, ale jest szansa, by takową zapisać na nowo.

 

„Czasami trzeba uprościć pewne sprawy, żeby zrozumieć inne, bardziej skomplikowane.”

Bohaterowie, z którymi naprawdę można się zżyć, historia – którą pamięta się przez długi czas, momenty zaskoczenia, ale i nieustanna chęć, by z zainteresowaniem pochłaniać kolejny, przynoszący nowe doznania rozdział. To wszystko znajdziecie w BARDZO DOBREJ powieści „Toxic”, którą polecę każdej dziewczynie. Gabe jest w stanie podbić serce nie tylko młodzieży, ale i tych nieco starszych czytelniczek, które kochają romantyczne, ale i niełatwe historie o miłości. Nie znajdziecie tutaj namiętnych, erotycznych scen, chociaż wcale tego nie brakuje. Jest za to romantyzm, szczera miłość i oddanie, a to wszystko zawarte w tak subtelnej fabule, że chciałoby się więcej. Nie pozostaje mi nic innego, niż zachęcić Was do sięgnięcia po tę książkę. Myślę, że nie pożałujecie.

moja ocena: 5+/6

wydawnictwo: Feeria Young

seria: Zatraceni (tom II)

ilość stron: 339

Książkę wygrałam w konkursie organizowanym na blogu: