"Co przyniesie wieczność" - Jennifer L. Armentrout. Gdy bronią staje się milczenie, a tarczą osoba z przeszłości.

„Wieczność to nieustająca praca nad sobą.”

W kategorii powieści gatunku paranormal romance Jennifer L. Armentrout spisała się na medal. Zarówno słynna seria Lux jak i Dark Elements dostarczyły mi takich wrażeń, jakich oczekiwałam sięgając po książki z miłością na czele i nutą fantastyki w tle. Czy równie dobrze odnalazła się zatem autorka w przestrzeni świata zupełnie realnego? Czy lokując akcję pośród zwyczajnych ludzi była w stanie zafundować mi równie atrakcyjną historię? Dziś recenzja kolejnej powieści dla młodzieży. Kolejnej, ale takiej, której nie mogłam pominąć. Czy słusznie zacierałam ręce sięgając po „Co przyniesie wieczność”?

BYŁY SOBIE DZIECI… TERAZ SPOTYKAJĄ SIĘ PONOWNIE

Była sobie dziewczynka i był chłopiec, nieszczęśliwi, zastraszani, wychowywani w rodzinie zastępczej przez ludzi, którzy nigdy nie powinni stać się opiekunami dzieci. Cicha myszka i stający w jej obronie, nieustannie obrywający, mały wojownik. Kiedy ona wydostała się z piekła, trafiając w progi mieszkania życzliwych lekarzy, on wciąż w nim pozostał. Rozdzieleni tragedią więcej się nie spotkali. Aż do teraz.

Mallory marzy o studiach. By jednak osiągnąć swój cel, musi przetrwać rok w publicznej szkole, a po latach terapii oraz indywidualnej nauki w domu nie jest to takie proste. Gdyby nie przeszłość, gdyby nie paniczny lęk przed mówieniem, niczym nie wyróżniałaby się spośród pozostałych rówieśniczek. Niestety…

Jednak nowy rozdział życia ma w zanadrzu przygotowaną dla niej niespodziankę. Nigdy nie przypuszczałaby, że właśnie teraz spotka Ridera Starka, chłopaka, który kiedyś niejednokrotnie ją ratował. Nigdy też nie przeszłyby jej przez myśl, że tym razem to ona będzie miała okazję ocalić jego.

POWIEŚĆ O…

Powieść o traumach dzieciństwa, o szansach – tych wykorzystanych i zmarnowanych. O odnajdowaniu własnych, właściwych dróg, o podejmowanych próbach, sukcesach i porażkach. Historia młodych ludzi, którzy spotkali się po latach będąc już kimś zupełnie innym, a jednak mającym w sobie tak wiele z przeszłości. Książka o miłości przytakująca stwierdzeniu, że wszystko co piękne, rodzi się w bólu.

„MYSZKA” I JEJ OBROŃCA

Zamknięta w sobie, niezdolna do publicznych wystąpień, milcząca – wcale nie z natury, a w wyniku dramatycznych przeżyć. Mallory, dobra dusza, która chciałaby walczyć, lecz tak trudno odnaleźć jej w sobie pokłady jakichkolwiek sił. Inteligentny, choć niedbający o opinię, przystojny, choć ubogi. Rider sprawia wrażenie chłopaka, który został wplątany w szemrane interesy. Zaradny, jest jednak tym typem człowieka, któremu opiekuńczości mógłby pozazdrościć niejeden z nas. Pozornie tak różni, zaś uzupełniający siebie nawzajem. Przyspieszyli bicie mojego serca niejeden raz, rozmową, gestami, czułością. I choć to wcale nie była słodka historia, delektowałam się nią jak najlepszym rarytasem.

PRAWIE DOROŚLI

Tło powieści stanowi szkoła średnia. Przepełniona stołówka, wymagające porządnego przygotowania prace domowe, kategoryzowani uczniowie, ci ambitni i ci zmierzający w nie do końca właściwym kierunku. Wiernie oddała autorka świat przyjaźni i rywalizacji, wprowadzając w akcję element niebezpieczeństwa i dramaturgii. Jest smutno i wzruszająco, ale w moim przypadku pojawiły się także intensywne emocje związane z nadzieją, poczuciem dumy oraz satysfakcji. Tutaj, oprócz brutalnej przeszłości bohaterów, prawie nic nie jest czarno-białe i nic takie proste.

PODOBNA DO… ALE CZY WARTA POZNANIA?

Może pod względem oryginalności nie jest to wybitne arcydzieło. Fabuła chwilami ocierała się o słynną powieść Hoover „Hopeless” czy też mniej popularną, lecz niemniej dobrą książkę „Idealna chemia” Simone Elkeles. Nie miałam z tym jednak najmniejszego problemu, bo styl autorki i kreacja bohaterów przypadły mi do gustu tak bardzo, że wciąż myślałam o tym, by przeczytać kolejny i kolejny dział. Obowiązkowa publikacja dla wszystkich fanów autorki oraz wielbicieli nurtu New Adult. Gdybym miała w zwyczaju czytywać te same powieści po kilka razy, ta na pewno by się do nich zaliczała.

moja ocena: 8+/10

wydawnictwo: Filia

ilość stron: 576

data wydania: kwiecień 2017

Tę książkę, ale też inne nowości możecie znaleźć na Taniaksiążka.pl, w księgarni internetowej, która przeznaczyła niniejszy egzemplarz do recenzji.