"Lev. Shot Callers #1" - Belle Aurora. O motywach kradzieży i miłości. Powieść z mafijnym tłem.

Autorka Belle Aurora zdążyła już na naszym polskim rynku wydawniczym zaistnieć w dwóch różnych odsłonach. W jednej, jako twórczyni namiętnej mafijnej serii i w drugiej, jako kreatorka słodkich, romantycznych historii miłosnych. W obu zdecydowanie się sprawdziła, przy czym to właśnie ta pierwsza z przywołanych wersji przyniosła jej sukces. Wszystkich złaknionych podobnych tematów czytelników  ucieszyła zatem nowina o powstaniu nowego cyklu z mafijną rodziną Leokov na czele. Niebezpieczni mężczyźni i kobiety, które potrafią rozpalić ich zatwardziałe serca. Brzmi zachęcająco? Zapraszam na recenzję.

ZARYS FABUŁY

Czy osoba dokonująca kradzieży zawsze pozostaje zasługującym na karę złodziejem? Jak się okazuje, niektóre podobne występki powinny wzbudzić zupełnie inne reakcje. Wszystko zależy od sytuacji, powodu i konsekwencji. Kiedy Mina Harris, po wielu dniach przerażającego głodu kradnie portfel pewnemu mężczyźnie, nie zdaje sobie sprawy z tego, że właśnie dokonała przestępstwa względem człowieka mogącego wyciągnąć z tej sytuacji o wiele gorsze konsekwencje, aniżeli wezwanie policji. Lev, który łapie ją na gorącym uczynku daje jej jednak wybór. Jedną z opcji jest podjęcie pracy w jego klubie. Mina, która nie ma nic do stracenia przyjmuje tą propozycję, a życie okazuje się dla niej bardziej łaskawe niż mogła sobie wymarzyć. Bieżąca woda, jedzenie i dach nad głową. Czy jednak pomoc przyjęta z rąk niebezpiecznego mafioso może na dłuższą metę okazać się dobrą opcją? Jak wiele może stracić? I jaki tak naprawdę jest mroczny Lev?

BEZDOMNA ZŁODZIEJKA I MAFIOSO

Autorka postawiła na dość powszechny układ postaci, wygrywając jednak ich dobrą kreacją. W książkach z motywem mafijnym, które ostatnimi czasy zalały rynek literacki, trudno o całkowitą oryginalność toteż niniejszą powieść pod wieloma względami można byłoby rozpatrywać w ramach pewnych utartych schematów. Mina to uczciwa złodziejka. Niewłaściwe zestawienie słów? Nic bardziej mylnego. Kradnie tylko tyle, ile musi i tylko wtedy, kiedy znajduje się na krawędzi. Męczący głód popycha ją do jedynej opcji, która jej pozostała. Łatwo nam oceniać ludzi wedle ich potyczek czy kierując się stereotypami. Trudniej wyciągnąć w kierunku potrzebującego pomocną dłoń. A przecież na dłuższą metę Mina okazuje się być pracowitą, wrażliwą, pomocną i otwartą na innych osobą. Która gdzieś pomiędzy splamionym honorem potrafi zachować resztki własnej godności. Za to ją podziwiam i dlatego też szybko zjednała sobie moją sympatię. Z kolei Lev Leokov wkracza w życie czytelnika mocnym tąpnięciem. Bezlitosny, nieznający miłości… Z czasem nabiera ogłady. I choć początkowo nic na to nie wskazuje, nie jest takim brutalem, jak jego inni literaccy „znajomi” wyjęci z mafijnych romansów. Potrafi wykazać się ogromną opiekuńczością. I choć długo przychodzi mu odzyskanie wiary w zaufanie, w końcu życie go nie rozpieszczało, sam odkrywa, jak bardzo potrzebuje bliskości i wsparcia drugiej osoby.

JAK W KOPCIUSZKU CZY PIĘKNEJ I BESTII

Akcja powieści rozgrywana jest w klubie ze striptizem, w którym dowodzą bracia Leokov. Zdaje się, że rodzina Leva, która zajmowała dotąd drugi plan, będzie mogła wykazać się w kolejnych częściach cyklu. To właśnie tutaj, pomiędzy złaknionych erotyki mężczyzn trafia Mina, zatrudniona na stanowisku barmanki. Wbrew obawom, na swojej drodze napotyka wielu życzliwych dla niej ludzi. Choć bazą tej powieści jest oczywiście nieco „ kopciuszkowa” relacja skrajnie biednej dziewczyny, do której mafijny książę wyciąga pomocną dłoń, autorka nie zapomniała o wątkach pobocznych. Są namiętności, powolne budowane coraz głębszej więzi połączonej z fizycznym kontaktem, odkrywanie własnych potrzeb – także tych mentalnych, są zazdrości i jest chemia. Jak w Pięknej i bestii, kobieta odkrywa przed potworem inny świat, wydobywając z niego typowo ludzkie potrzeby. Przewija się także motyw przeszłości obu bohaterów, wszak zdaje się, że ani jednego ani drugiego życie nie chciało rozpieszczać. Lev wychowywany przez brata i Mina szwendająca się po ulicach, pozostawiona bez wsparcia jakichkolwiek krewnych. Jest także kwestia pewnej małej dziewczynki i sprzecznych zamiarów jej rodziców, spośród których jedno zdaje się stawiać tylko na zysk i własne korzyści. Jednym słowem, na pewno nie jest nudno.

PODSUMOWANIE

Znam już styl autorki i na pewno nie jestem tą historią zawiedziona. Pomimo wkradających się schematów i ostatecznej przewidywalności, Belle Aurora wypełniła karty emocjami, których oczekuję przy okazji dobrego romansu. Zachowała równowagę pomiędzy tym, co odważne, a tym, co smaczne, toteż w efekcie można delektować się scenami zbliżeń bazującymi na czymś więcej aniżeli bezgranicznym zapatrzeniem we własne żądze. Mafijna historia, może niewybitnie krwawa, okazała się trafioną lekturą na wakacje, co polecam także innym czytelniczkom hołdującym dobrze napisanym i wciągającym romansom. Jeśli tak mają wyglądać kolejne części tego cyklu, na pewno po nie sięgnę.

wydawnictwo: NieZwykłe

cykl: Shot Callers #1

kategoria: romans mafijny

ilość stron: 430

data wydania: 30 czerwca 2020

Za książkę bardzo serdecznie dziękuję wydawnictwu NieZwykłemu.