"Indonezja. Ludożercy wczoraj i dziś" - Alicja Kubiak, Jan Kurzela. Pośród dzikich plemion.

„Praktycznie każda wyspa ma nam co innego do zaoferowania. Żadna nie jest taka sama, ba, nie są one nawet w najmniejszym stopniu do siebie podobne.”

Pomimo tego, że świat idzie z postępem i niewiele już pozostało miejsc, w których tradycja wciąż wygrywa w starciu z cywilizacją, doszukujący się wrażeń łowcy przygód wciąż jeszcze mogą nacieszyć oczy i uszy dziewiczą kulturą. Nie do wiary? A jednak. Alicja Kubiak i Jan Kurzela, w nowej książce „Indonezja. Ludożercy wczoraj i dziś” zabierają czytelnika w głąb oryginalnych i dzikich zakamarków południowo-wschodniej Azji. Macie ochotę wyruszyć w podróż śladami ich przeżyć? Zapraszam wpierw do zapoznania się z recenzją wspomnianej publikacji.

ZARYS FABUŁY

Słuchają opowieści o ludożercach, którzy pomimo zaprzestania kultywowania przerażających zwyczajów, wciąż mają w sobie charakterek przodków. Przyglądają się mumiom wodzów w Dolinie Baliem czy poznają proces budowy wysokich domów Korowajów. Trafiają pośród tych, którzy na znak żałoby odrąbują sobie siekierką kolejne palce i uczestniczą w nietuzinkowym pogrzebie Torajów. Polscy podróżnicy obierają sobie za cel tereny niebezpieczne, ale intrygujące, oryginalne pod względem kulturowym, bo wciąż zamieszkiwane przez plemiona stroniące od cywilizacji. To pełna wrażeń przygoda, która choć wymaga poświęceń, dostarcza podróżnikom niezapomnianych wspomnień. Oni zaś postanawiają się nimi podzielić.

POZNAJ ODPOWIEDZI NA PYTANIA

Czym jest adopcja w formie zemsty? Czy można zrobić sobie poduszkę… z czaszki? Jak wyglądają urodziny Sułtana w Brunei? W jakie trzy światy wierzą mściwi Asmaci? Jakie wrażenia wynosi się ze spotkania z orangutanem? Odpowiedzi na te pytania szukajcie w książce. Ciekawostek, szokujących faktów i zarazem opowieści niebędących fikcją z pewnością nie brakuje.

TROPAMI DZIKICH PLEMION

To nie jest podróż tropem zabytków czy tym bardziej luksusów. To wielka wyprawa w nieznane, której metą okazują się nie miejsca, a tworzący je ludzie. Wsłuchując się w słowa przewodnika, przy dźwięku rytualnych tańców i obrzędów wyganiania złych duchów, polscy podróżnicy odkrywają mroczną przeszłość plemion, przyglądają się kulturze, która dla mieszkańców cywilizowanych krajów często sprawia wrażenie absurdu. W tle tej wielkiej przygody egzotyczna flora i fauna, wspomniana w opowieściach i uwieczniona na zdjęciach. Łącznie z rajskim ptakiem, albo raczej na nieszczęście jego i turystów, łącznie z wykonanymi z jego piór nakryciami głowy.

JESTEM NA TAK

Podoba mi się to, że autorzy stawiają na przedstawianie osobistych wrażeń, kwestię oczywistych faktów sprowadzając do minimum. Dominują dialogi, zasłyszane opowieści, a kropką nad „i” okazują się kolorowe zdjęcia uświadamiające czytelnikowi przestrzeń dzielącą świat cywilizacji od świata ludzi decydujących się na życie rządzone wyłącznie prawami natury. Jeśli więc macie ochotę odkryć kawałek orientalnego i zaskakującego zakątka Ziemi, książkę jak najbardziej Wam polecam.

wydawnictwo: Novae Res

kategoria: literatura podróżnicza

ilość stron: 336

rok wydania: 2018

Za książkę bardzo serdecznie dziękuję wydawnictwu Novae Res.