"Legendarna posiadłość" - Heather Graham

 

 

Przeszłość, szczególnie ta bardzo odległa, nieczęsto wzbudza zainteresowanie. Człowiek mało kiedy rozwodzi się nad zamierzchłymi czasami, ponieważ woli spoglądać do przodu. Minione lata, z pozoru nie mają wpływu na to, co dzieje się teraz w naszym życiu. Bo przecież to od nas, a nie od naszych przodków, zależny jest nasz los. A jednak przeszłość zawsze pozostawia po sobie jakiś ślad, niekiedy nikły, choć bywa i tak, że bardzo widoczny. Najgorsze znamię ubiegłych lat to te, które zakamuflowane i skrywane czyha i może rozpętać prawdziwe piekło. Czy ludzkie dusze aby na pewno odchodzą, kiedy ciało umiera? Co w momencie, kiedy nie mogą zaznać spokoju i przez długie czas wałęsają się na ziemskim padole po to, by pewnego dnia doczekać się sprawiedliwości za wyrządzone krzywdy? Właśnie w takie miejsce zabiera czytelnika Heather Graham - do starej rezydencji, w której wciąż unosi się zapach odległej przeszłości, do nawiedzonej posiadłości, w której murach działy się kiedyś rzeczy naprawdę przerażające. Witajcie w Tarleton-Dandridge House.

Allison Leigh, wykształcona wykładowczyni i kochająca historię przewodniczka starej rezydencji, jak co dzień kończy swoją pracę robiąc dokładny obchód po liczącym ponad 200 lat budynku. Przekazując swoją wiedzę zainteresowanym turystom, czuje się spełniona, ponieważ dzieje minionych lat są dla niej wielkim skarbem, którym lubi się dzielić. Mroczna opowieść o okrutnym generale Brianie Bradleyu, który z zimną krwią zamordował niewinną Lucy Tarleton, wzbudza wśród ludzi sensację, tym bardziej, że krążą pogłoski o pojawiającej się w rezydencji zjawie, przedstawiającej postać zasztyletowanej kobiety. Allison, wchodząc do jednego z pomieszczeń, okrywa nagle przerażający widok. Tuż obok portretu wrogiego generała znajduje ciało jednego z przewodników – Juliana. Jej kolega, który tego dnia nie pojawił się w pracy, otoczony krwią, siedzi z wbitym w podbródek bagnetem… Wkrótce wszczęte zostaje śledztwo. W odkrywaniu zagadki śmierci młodego przewodnika bierze udział specjalny wydział FBI, zwany Ekipą Łowców, z Tylerem Montague na czele. Mający niezwykły dar mężczyzna jest czymś w rodzaju medium. Rozpoczyna się wielkie poszukiwanie, rozgrzebywanie przeszłości, ale i wyścig z czasem, bo coś, co zabija, może chcieć więcej.

„Według legendy, w salonie Bestia Bradley wbił nóż prosto w serce Lucy Tarleton. Zabił ją, podczas gdy ojciec, zmuszony przyglądać się tej zbrodni, z płaczem błagał o oszczędzenie Lucy.”

Tarleton-Dandridge House, stary, zabytkowy dom, to przyciągający turystów obiekt, w którym życie utraciło wielu ludzi. Kiedyś, prawie 200 lat temu, z ręki okrutnego generała ginęli tutaj patrioci, a wśród nich Lucy, kobieta, którą z oprawcą podobno łączyło uczucie. Nieco później, w owej posiadłości, także doszło do kilku tragedii. Skręcenie karku, porażenie prądem – niby nieszczęście może czyhać na nas wszędzie. To miejsce jest jednak przeklęte, a zło, które sieje tutaj spustoszenie, nie jest dziełem przypadku. Teraz ginie Julian, młody mężczyzna, który z pewnością nie popełnił samobójstwa, bo któż wbija sobie w podbródek ostrze, chcąc pozbawić się życia? Czy mają z tym coś wspólnego siły nieczyste, zjawiska paranormalne? Czy Brian Bradley, srogo spoglądający na ludzi z portretu, może zabijać nawet po śmierci? Czy może mordercą jest człowiek, z krwi i kości, który wykorzystując historię o duchach, pragnie osiągnąć swój cel?

źródło

Czytając tę książkę możecie poznać odpowiedzi na te pytania, ale dowiedzieć się także co nieco na temat więzi, jaka zacznie tworzyć się pomiędzy główną bohaterką, a Tylerem, śledczym FBI próbującym rozwikłać tę tajemniczą sprawę.

„Legendarna posiadłość” to książka, która może wyprowadzić w pole niejednego czytelnika i to pod wieloma względami, nawet jeżeli chodzi o zdefiniowanie gatunku tejże powieści. Początkowo miałam wrażenie, że mam przed sobą dobrze zapowiadający się horror. Mknące przez dom zjawy, złowrogi wzrok postaci z portretu czy też zamordowany przewodnik, który tuż po śmierci odwiedza dom bohaterki. Wkrótce jednak okazuje się, że owe duchy rozpoczynają współpracę z ludźmi, a ich obecność mało tego, że przestaje odstraszać, to jeszcze nikogo nie dziwi. Fakt ich przebywania wśród żywych staje się akceptowany i mówiąc krótko, zwyczajny. W tym też momencie cała treść nabiera innego kształtu. Przeradza się bowiem w kryminał, gdzie każda sekunda może okazać się na wagę złota. Morderca, i to nie ten z przeszłości, a ktoś istniejący teraz, ma w planach bogate żniwa i nie zamierza zwlekać z pozyskiwaniem kolejnych ofiar.

źródło

Omawiana powieść jest jedną z dziwniejszych książek, jakie miałam okazję przeczytać, co jednak nie okazuje się tym razem cechą negatywną. Jest odrobina strachu, trochę niepewności, jest historia przeszłości i niewątpliwie niełatwa zagadka do wyjaśnienia. Bohaterowie, by móc obrać właściwy trop i dotrzeć do trafnego rozwiązania teraźniejszych problemów, muszą cofnąć się wstecz, do odległych lat, podczas których ktoś doznał wielkiej niesprawiedliwości. Tylko rozwikłanie tajemnicy przeszłości może pomóc w zdjęciu klątwy, która wciąż ciąży na nawiedzonej rezydencji.

Pytanie, co chciała osiągnąć autorka książki, pisząc ją? Jeżeli miała zamiar wykreować wzbudzający grozę horror, nie do końca jej się to udało. Jeśli jednak duchy miały być elementem science fiction w zagadkowym kryminale, sądzę że wypadło całkiem nieźle. Do końca nie miałam bowiem pojęcia, któż taki kryje się za tą całą sprawą.

Bardzo podoba mi się wprowadzenie w treść elementu legendy o złym generale, którego dziwny portret wciąż wisi w starym, zabytkowym domu. Cała ta historia o zasztyletowanej dziewczynie i zamordowanych patriotach pozwoliła mi przez chwilę uwierzyć w to, że coś takiego zdarzyło się naprawdę, a autorka zapożyczając ów motyw, stworzyła na jego podstawie własną historię. Wszystko to jest jednak tylko literacką fikcją. Pomysłową i ciekawą.

Polecam wielbicielom zagadek i sensacji okraszonych nutką grozy, ale też owianych atmosferą przeszłości. Poznajcie zapach starego domu, zobaczcie konsekwencje zaniechanych spraw odległych lat i wytropcie mordercę, którego zachłanne ręce wciąż domagają się krwi.

„Z kubkiem w ręku opuściła kuchnię, ale gdy obeszła blat, zmartwiała.

Nie była w domu sama. Ktoś siedział w fotelu przy kanapie. Ciemnowłosy młody człowiek w stroju z epoki kolonialnej. Julian Mitchell.”

moja ocena: 4-/6

wydawnictwo: Burda Książki

ilość stron: 334

premiera: marzec 2015

Za książkę bardzo serdecznie dziękuję wydawnictwu Burda Książki.