"Nie czas na tajemnice" - Magdalena Majcher. Czy aby na pewno wiesz o swoim mężu wszystko?

Na czyjeś zaufanie pracujemy tak naprawdę przez całe życie, starannie osiągając jego kolejne etapy. A gdzież może być takowego najlepszy przykład, aniżeli nie właśnie w małżeństwie? Zdawałoby się, że mieszkając z kimś pod jednym dachem człowiek wie o drugim człowieku wszystko. Ale życie lubi płatać figle udowadniając, że to, w co wierzyliśmy, może być tylko ulotną iluzją. Zatem czyjeś zaufanie tracimy w kilka chwil, przekreślając szansę na jego ponowne odbudowanie, bo w umyśle osoby oszukanej zawsze będzie zarezerwowane miejsce na pytanie: a co, jeśli znowu…? Tym wstępem chciałam zabrać Was na recenzję nowej powieści Magdaleny Majcher, autorki, której każda książka wprawia mnie w stan głębokiej refleksji. Jak było tym razem i co skrywają karty „Nie czas na tajemnice”.

ZARYS FABUŁY

Klara jest zaradną dyrektorką muzeum, żoną lekarza i matką nastolatki, która właśnie opuszcza rodzinne gniazdo. Ewa, idąc w ślady ojca, rozpoczyna studia medyczne, ale dumna z córki rodzicielka trochę ubolewa nad tym, że w domu zapanuje pustka. To jednak oznacza, że teraz w pełni będzie mogła poświęcić się pracy i mężowi. Przyszłość szykuje dla niej jednak ponurą niespodziankę. Kiedy pewnego dnia w progach pracy Klary zjawia się policja, zadając szereg pytań dotyczących jej męża, kobieta uświadamia sobie, że Jacek jest o coś podejrzany. Nie ma pojęcia, o co, wszak przykładny kardiolog nie mógłby dopuścić się żadnego przestępstwa. Oskarżenia pewnej stażystki i wyrok wydany przez społeczeństwo szybko stawiają Jacka w roli winnego. Czy słusznie? Czy Klara stanie w obronie męża? Czy jej nadwyrężone niegdyś zaufanie przetrwa okres próby?

KLARA W OBLICZU OSKARŻEŃ DOTYCZĄCYCH MĘŻA

W książkach Magdaleny Majcher nie ma miejsca na sztuczność. To, co cechuje jej prozę to bardzo naturalna kreacja zarówno postaci, jak i całego przebiegu akcji. Życiowa, do bólu prawdziwa, często skropiona sporą dawką goryczy. W tym przypadku czytelnik spotyka się z Klarą, kobietą sukcesu, szczęśliwą żoną i matką dźwigającą stanowisko dyrektora muzeum, prężnie organizującego ciekawe i przyciągające ludzi eventy. Kiedy jednak bohaterka zderza się z dramatem dotykającym jej rodzinę, jej maska pewności kruszeje wraz z każdym dniem. Bo w końcu czy może zaufać komuś, kto kiedyś to zaufanie mocno nadszarpnął? Tuż u boku Klary kroczy jej mąż, szanowany kardiolog, który pada ofiarą oskarżeń ze strony pewnej atrakcyjnej stażystki. Choć zarzeka się, że jest niewinny i nie ma przed żoną  nic do ukrycia, nie tak łatwo będzie mu przedstawić dowody na swoje czyste sumienie. Kim tak naprawdę jest Jacek? Czy będzie mógł spać spokojnie? Bardzo cenię fakt, że to jego postać została naznaczona enigmą do końca budzącą pytania i skłaniającą do refleksji.

DRUGI PLAN I LUDZKIE ZŁE NAWYKI

Na drugim planie zdolna córka, która idzie w ślady ojca, motyw siostry głównej bohaterki, której życie poszło w zupełne nieplanowanym i raczej niegodnym pozazdroszczenia kierunku. Przyjaciele, publikująca szokujące posty stażystka i społeczeństwo. Przy tym ostatnim chciałam się na moment zatrzymać. Autorka w doskonały sposób pokazuje, jak ludzie potrafią na bazie mdłych poszlak stawiać piętnujące i wyniszczające życie wyroki. Jak łatwo przychodzi nam przyklejać komuś łatki, bazując wyłącznie na zasłyszanych plotkach. Czy na bazie zeznań jednej osoby warto czynić z kogoś przestępcę? A może warto nieraz warto ugryźć się w język i poczekać na to, by winę wytypowały uprawnione i przeznaczone do tego organy?

MAŁŻEŃSTWO ZE STAŻEM I NADSZARPNIĘTE ZAUFANIE

Nowa powieść Magdaleny Majcher to historia małżeństwa ze stażem, które stanęło właśnie nad wielką przepaścią mogącą pochłonąć nie tylko życie zawodowe, ale również zniszczyć to rodzinne. Powieść o dojrzałych uczuciach skontrastowanych z przykrymi wspomnieniami przeszłości, która teraz zdaje się powracać. Czy słusznie? Historia o tym, że uleganie chwili nie zawsze bywa opłacalne, że czasami jednym zdarzeniem można zniszczyć swoje szczęście, może nie tak atrakcyjne, ale stabilne. O zaufaniu, na której długo się pracuje i które szybko traci i o tym, że raz zadeklarowana miłość nie jest gwarantem. Trzeba o nią dbać i pielęgnować ją przez cały czas.

PODSUMOWANIE

Historia, która jest jak gorzka pigułka. Trzeba ją przełknąć, rani gardło, ale na dłuższą metę przynosi wiele dobrego. „Nie czas na tajemnice” to powieść, na kartach której możemy odnaleźć bohaterów wyjętych jakby rodem z realności, bardzo namacalnych, z bagażem słabości, planów, potrafiących walczyć, ale mających swój kres wytrzymałości. Pouczająca, dająca do myślenia lektura, w której przewija się szereg wartościowych myśli i podjętych wątków. O zaufaniu, miłości, ludzkich pokusach, zakłamaniu, o tytułowych tajemnicach i przerażającym zjawisku, jakim jest publiczny lincz bazujący wyłącznie na niesprawdzonych jeszcze oskarżeniach. Wciągająca książka, której nie w sposób odłożyć na bok nie poznawszy finału. Polecam wszystkim wielbicielom polskich powieści obyczajowych.

wydawnictwo: PASCAL

kategoria: powieść obyczajowa

ilość stron: 382

data wydania: 2 września 2020

Za książkę bardzo serdecznie dziękuję wydawnictwu PASCAL.