"Zemsta i przebaczenie. Morze kłamstwa" - Joanna Jax. Czy łatwo było kochać, gdy umierał świat?

„ […] są takie miejsca na ziemi, w których pewnego dnia człowieczeństwo usypia, by z czasem całkiem zaniknąć.”

Historia naszego kraju nie jest usłana różami. Czasy wojny, choć bywają tematem trudnym, nie powinny odejść w niepamięć. Bo to nie tylko epizod przeszłości, ale także nasza spuścizna. Wtedy, kiedy nasi dziadkowie czy pradziadkowie zmagali się z wrogiem, los pisał najbardziej nieprzewidywalne scenariusze. Dokładnie takie tło wybrała Joanna Jax do swojej sagi Zemsta i Przebaczenie, a ja miałam okazję sięgnąć właśnie już po jej czwarty tom. Czy kolejna część utrzymała poziom poprzednich? A może widać wyraźny brak pomysłów na wykreowanych bohaterów? Byście mogli się przekonać, zapraszam na recenzję.

ZARYS FABUŁY

Niemiecka potęga wygasa. Chwilowa nadzieja Polaków szybko zderza się z brutalną rzeczywistością stalinowskich rządów. To czas niegasnącej walki o przeżycie. Rzeczywistość krzywd i ludzkich dramatów, kiedy wiara w wyższe wartości staje się ostatnią deską ratunku. Julian, Alicja, Igor i Hanka, rozdzieleni biegiem wydarzeń, będą musieli znaleźć własny sposób na przetrwanie. Nie tak łatwo jednak kochać, snuć plany i nadzieje wtedy, kiedy tuż za rogiem może czaić się śmierć.

TŁO HISTORYCZNE

Upadająca III Rzesza, Stalin i jakże istotne dla naszej historii powstanie warszawskie. Joanna Jax przemyca w swoją książkę niemałą porcję faktów, a dbałość o detale i staranne opisy sprawiają, że spisana na kartach opowieść tętni życiem. Przy jednoczesnym przedstawieniu autentycznych wydarzeń zachowuje umiar, stawiając na pierwszym planie losy poszczególnych jednostek. „Morze kłamstw”, jak i poprzednie części sagi, to nie jest zatem historia wojny, a książka o ludziach, którzy jej doświadczyli. Powieść, w której nie brak okrucieństwa, tęsknoty, czy samotności, ale także miłości, przyjaźni i nadziei, które pomagały ludziom przetrwać rozpętane piekło.

ZACHWIANE UKŁADY

Kolejny raz mamy okazję zerknąć w codzienność fikcyjnych i dobrze już znanych bohaterów, którzy pomimo konsekwentnie pociągniętych przez wszystkie tomy osobowości, potrafią zaskoczyć. Barwna i odważna Alicja, rozdarty Julian czy chociażby kontrowersyjna postać Emila, który i tym razem nie popisuje się honorem. Jakże trafnie konfrontuje autorka człowieka z obliczem wroga, bo to właśnie w klimacie strachu ludzie odnajdują odpowiedź na pytanie: kim tak naprawdę są. W tej części nie brak i nowych, siejących zamęt twarzy zdecydowanie destabilizujących dotychczasowe układy. Tutaj nawet miłość wydaje się ulotna. Zaskoczyła Joanna Jax, wzruszyła i zarzuciła takim finałem, że koniecznie chcę poznać kolejny tom.

BIEG PRZEZ STRACH

Akcja nie zasypia, bombardowanie, świst kul, adrenalina - a czytelnik co rusz towarzyszy w tym trudnym maratonie to jednym, to drugim bohaterom. Nieprzewidywalna fabuła, zmienne emocje, czas reorganizacji i poważnych decyzji młodych, niegdyś beztrosko żyjących ludzi. Podziwiam Joannę Jax za pomysły, za umiejętność wiarygodnego przekazu, za rzetelne przygotowanie tła i połączenie czasów mrocznych z tak barwnymi postaciami, którym chce się kibicować do końca.

ISTOTA KOLEJNOŚCI

Oczywiście jeśli jeszcze nie zaczęliście swojej przygody z tą sagą, nie macie na razie co myśleć o tej części. Liczni bohaterowie i etapowy rozwój wydarzeń wymagają od czytelników zachowanej kolejności tomów. Jak uciążliwa bywa utrata pamięci, zwłaszcza w czasach wojny? Jak więziono niewinnych ludzi? Jak działało podziemie? I jak wyglądała wtedy miłość? Odpowiedzi na te pytania czekają na Was w czwartym tomie sagi „Zemsta i przebaczenie. Morze kłamstwa”.    

Przeczytane przeze mnie tomy sagi Zemsta i Przebaczenie: Narodziny gniewu / Otchłań nienawiści / Rzeka tęsknoty / Morze kłamstwa

wydawnictwo: Videograf

kategoria: fikcja historyczna

ilość stron: 432

data wydania: październik 2017

Za książkę bardzo serdecznie dziękuję wydawnictwu Videograf.