"After. Już nie wiem, kim bez ciebie jestem" (tom 2) - Anna Todd

 

Hardin rozpalił w sercu Tessy ogień miłości. Sprawił, że pod jej skórą pojawił się nieznany dotąd płomień. Skromna, niepewna siebie i mało znana, zwróciła na siebie uwagę jednego z najpopularniejszych studentów – buntownika, awanturnika, ale i chłopaka na jedną noc. Niedoświadczona ulokowała w nim swoje uczucia, chociaż sam ją kiedyś przed tym ostrzegał. Niewinność Tessy wpłynęła jednak na Hardina nieco intensywniej, aniżeli sobie tego życzył. Chociaż trudno było mu się do tego przyznać i skutecznie oddalał od siebie tę myśl, czuł, że sam się w niej zakochuje. Każde kolejne spotkanie okazywało się piękniejsze, a wszystkie przeszkody jakoś udało się omijać. I kiedy wydawało się, że Hardin naprawdę się zmienił, na jaw wyszła okrutna prawda. Związek z Tessą okazał się kłamstwem, a jej utrata dziewictwa - efektem zakładu. Więź tych dwojga, chociaż zbudowana na żarcie, rozwinęła się na tyle, że oboje nie potrafią o sobie zapomnieć…

„Nasze dusze są jednakowe, niezależnie od tego, co w nich tkwi.”

Tessa czuje się upokorzona jak nigdy w życiu. Cała dotychczasowa radość ulotniła się niczym pył, bo wszystko, w co dotąd wierzyła, okazało się nieprawdziwe. Postanawia więc poświęcić się pracy, która wypełnia jej sporą część dnia. Jednakże oprócz obowiązków służbowych, coraz ważniejszą rolę zaczyna  odkrywać Trevor. Współczujący, miły, wykazujący zrozumienie – jest przeciwnością Hardina, toteż Tessa coraz bardziej lubi jego towarzystwo. Czy oprócz przyjaźni, jest w stanie podarować jej coś więcej? Dziewczyna wciąż nie potrafi zapomnieć o tym jedynym, któremu pozostawiła kawałek samej siebie, a odzyskanie takowego nie jest takie łatwe. Hardin zaś, zdając sobie sprawę ze swojego błędu, wie, że Tessa była dla niego czymś znacznie więcej, aniżeli przelotną przygodą. Postanawia o nią zawalczyć i chociaż przewiduje, że czeka go długa droga, jest zdeterminowany i zdecydowany na zmiany, nawet dotyczące jego samego. Kiedy relacje tych dwojga zaczynają się układać, a poranione dusze powoli składają się w jedną całość, do gry wkracza Zed, a jego osoba uczyni o wiele większe spustoszenie, aniżeli mogłoby się wydawać.

Pierwsza część serii „After” skończyła się tak, że koniecznie trzeba było sięgnąć po kolejną. To, co się wydarzyło, z pewnością nie mogło pozostać nierozwiązanie. Hardin, który w tym całym swoim awanturniczym sposobie bycia potrafił zyskać moją sympatię, okazał się dla Tessy zniszczeniem. Zranił ją w momencie, kiedy ona oddała mu całą siebie. A jednak pomimo tego, że popełnił niewybaczalny błąd, w tamtej chwili nie był jeszcze świadom tego, że ta dziewczyna jest dla niego czymś więcej. Już z góry wiadomo było, że odbudowanie relacji tych dwojga nie będzie takie łatwe. „After. Już nie wiem, kim bez ciebie jestem” przedstawia drogę, którą bardzo powoli, ucząc się siebie od nowa, Tessa i Hardin starają się podążać razem. W trakcie tej wędrówki niejednokrotnie się potykają, ale to tylko wzmacnia ich więź. Mogłoby się wydawać przecież, że co ich nie zabije, to wzmocni. Zawsze jest jednak granica, której przekroczenie może okazać się śmiertelne, a oni niejednokrotnie stają na jej krawędzi. Pojawia się zazdrość, problemy rodzinne, ucieczki do rzeczy niewłaściwych, ale i inni ludzie, którzy najwyraźniej z chęcią stają im na przeszkodzie. To, co oboje przeżyją, zmieni ich na zawsze. Czy zatem nadal będą potrafili ze sobą żyć? Na łamach drugiego tomu serii „After” zarówno Tessa, jak i Hardin, przechodzą widoczną metamorfozę. Ona, staje się odważniejsza, pewniejsza siebie, a tym samym zyskuje powodzenie u innych, co niekoniecznie sprzyja jej związkowi z porywczym Hardinem. On zaś z kolei, chociaż nie potrafi do końca wyplenić swojego gniewu i agresji, dojrzewa emocjonalnie, dostrzegając w swojej postawie błędy i próbując naprawić niektóre z nich.

„Nie chcę być już sam i wiem, że nigdy już nikogo nie pokocham… dla mnie jest ona albo nikt inny. Wiem o tym. Jest moim największym grzechem, mamo, i z radością zostanę za nią potępiony.”

Obszerny, przeszło 750-stronicowy tom, po raz kolejny zaskoczył mnie tym, jak szybko się skończył. Losy głównych bohaterów wciągają i chociaż momentami przypominają „Modę na sukces” nieustannych wzlotów i upadków, ja z chęcią zagłębiałam się w każdą przedstawioną sytuację. Hardin to bohater z niebanalnym charakterem, toteż nie można oczekiwać od niego tego, że radykalnie porzuci całą dotychczasową przeszłość. To bywa sporym utrudnieniem, chociaż w tym wypadku nie można pominąć też zachowania Tessy, która nieraz potrafi go mocno i skutecznie sprowokować, a wtedy robi się ciekawie. Oprócz chwil słabości, pojawiają się także liczne uniesienia, a wtedy czytelnik wraz z bohaterami zapomina o klęskach, ciesząc się prawdziwym uczuciem. Drugi tom „After” to przede wszystkim kontynuacja losów związku Hardina i Tessy, chociaż cała treść sięga o wiele głębiej. Ukazuje rodzinne relacje Tessy z matką, które mają tutaj bardzo burzliwe dzieje i dotyka także więzi, jaka łączy Hardina z ojcem i macochą. Co więcej, pojawia się także trzymana w cieniu rodzicielka chłopaka, która w pewien sposób wpłynie na to, co będzie działo się pomiędzy głównymi bohaterami. Wraz z „After. Już nie wiem, kim bez ciebie jestem” sięgniemy do przeszłości Hardina i to nie tylko dzięki dręczącym go koszmarom, ale jego własnej relacji. Chcąc bowiem zrzucić z własnej duszy ciężar dawnych grzechów i pragnąc nie chować przed Tessą więcej tajemnic, bohater ofiarowuje jej list, w której nie waha się wspomnieć o najczarniejszych momentach zamierzchłych czasów. A niektóre z nich mogą okazać się zbyt trudne do zaakceptowania.

„Spędziłem całe lata, budując wokół siebie mury – tak naprawdę robiłem to całe życie – a ona po prostu weszła do środka i je rozwaliła, zostawiając mnie tylko z ruinami.”

Wzruszająca opowieść, której każda strona przynosi nowe emocje, nową ekscytację i zaangażowanie, nie zawiodła i tym razem. Tak, jak seria z rozmachem rozpoczęła się genialną częścią „After. Płomień pod moją skórą”, tak w  „After. Już nie wiem, kim bez ciebie jestem” Anna Todd nadal utrzymała poziom, prezentując klasę utalentowanej pisarki potrafiącej zbudować napięcie i wzbudzić tak wielkie zainteresowanie, że wciąż chce się więcej.

Ciekawe wydarzenia, wątki, które w pierwszej części pozostawały wielką zagadką i sytuacje ukazujące prawdziwą miłość – taka kompozycja w efekcie kończy się wielką grą emocji. Wyraziści bohaterowie, którzy dzięki pierwszej części wyryli się w mojej pamięci, wciąż nie pozwalają o sobie zapomnieć, chociaż warto przekonać się o tym, jak ich przyzwyczajenia powoli ulegają zmianie. Hardin, chociaż jest typem chłopaka, przed którym z pewnością przestrzegaliby mnie i moi rodzice, okręcił mnie wokół swego palca na tyle, że wybaczam mu już w momencie, kiedy dopiero co zrobi coś złego. W głębi serca jest przecież dobrym człowiekiem, który pragnie szczęśliwie żyć, lecz jak wielu z nas, szukając tej radości, popełnia błędy. Wprost nie mogę się doczekać tego, co zaserwuje autorka w kolejnym tomie, tym bardziej, że koniec tej części pozostawia czytelnika z rozpoczętym, całkiem ciekawym, nowym wątkiem.

Wyciska łzy, rani serce, wprawia w prawdziwą radość i prowadzi ścieżkami cudownej namiętności. „After. Już nie wiem, kim bez ciebie jestem” to fenomen, o którym warto mówić, bo takie książki mają szansę rozszerzyć czytelnictwo nawet pośród tych, którzy uważają, że po żadną powieść nigdy nie zdecydowaliby się sięgnąć. Jakie tajemnice skrywa przeszłość Hardina? Co takiego zrobi on, by zyskać jeszcze jedną szansę na miłość? Czy Tessa okaże się wierna? Co wymyśli Zed, który najwyraźniej jest dziewczyną także zainteresowany?

Jeżeli spodobała się Wam pierwsza część serii „After”, nie zawahajcie się pochłonąć także drugiej. W tym wypadku obszerność książki idzie w parze z jakością, więc 750 stron oznacza prawdziwą przygodę, w której jest jeszcze więcej emocji, jeszcze więcej wydarzeń i jeszcze więcej niesamowitych bohaterów oraz ich wybuchowego, ale niezwykle silnego uczucia. Serce bowiem, jak wyznał niegdyś Friedrich Hebbel, „jest magnesem cierpień”. Pomimo tego, jest jednak także głównym źródłem szczęścia i sensem istnienia, stąd nieraz warto przejść przez burzę, by cieszyć się czystym powietrzem, a jak wiemy, jest ono niezbędne by żyć – tak, jak miłość.

moja ocena: 5+/6

wydawnictwo: Między Słowami

ilość stron: 755

data wydania: kwiecień 2015

recenzja I tomu: TUTAJ

Za książkę bardzo serdecznie dziękuję wydawnictwu Między Słowami.