"Echo z otchłani" - Remigiusz Mróz. Zagłada ludzkości i ratunek - space opera w wersji Mroza.

Przeleżała w szufladzie kilka dobrych lat. Od listopada 2014 roku czekała na to, by móc wreszcie ujrzeć światło dzienne. Ale Remigiusz Mróz, najpoczytniejszy polski autor powieści kryminalnych, postanowił postawić na cierpliwość i poczekać, aż odzyska swoje prawa do wydanego pierwszego tomu tej serii. Bo „Echo z otchłani” to bez dwóch zdań kontynuacja wielkiej historii science-fiction rozegranej na łamach Chóru zapomnianych głosów. Diapauza, niepowodzenie misji, rozbebeszone ciała załogi statku kosmicznego. Zanosi się na to, że ci, którzy przeżyli, będą mieli okazję powrócić. Pięćdziesiąt lat kriogenicznego snu to jednak szmat czasu, w trakcie którego tak wiele zdążyło się zmienić. Na gorsze czy na lepsze? Wszystkich fanów powieści znaczonych etykietką space opera, czyli podgatunku fantastyki zwanego kosmiczną operą, zapraszam do bliższego zapoznania się z lekturą.

ZARYS FABUŁY

Ziemia zupełnie nie przypomina tej planety, którą kiedyś była. Straszliwy kataklizm zniszczył wszystko, pozostawiając ją jałową i wymagającą raptownego ratunku powierzchnią. Tylko nielicznym udało się przetrwać. Czy jest zatem jakikolwiek cień szansy na to, że da się odbudować ludzkość?

Dochodzi do wielkiego powrotu. ISS Kennedy z impetem ląduje na Ziemi. Hakon Lindberg i Dija Udin Alhassan spotykają się z mało przyjaznym powitaniem. Uznani za podejrzanych i wrogów zderzają się z ogromnym gniewem. Z unaocznionym dowodem na to, jak wielkie krzywdy wyrządziła ludzkości ograniczona pula genetyczna i głód. Wszak na powierzchni planety pozostali tylko ci, którym jakoś udało się przetrwać. Co jednak tak naprawdę wydarzyło się na Ziemi? I czy teraz jest już bezpieczna? Wszak wciąż pozostają przyczajeni we Wszechświecie wrogowie, którzy wiedzą o istnieniu rodzaju ludzkiego.  

PIERWOTNY SZCZEP ZIEMSKI I NOWE MUTACJE

Skandynaw, świadomy już prawdy rozegranej na pokładzie statku masakry i Arab, który przyznaje się do zbrodni. Wszak wszystko wskazuje na to, że ktoś pozbawił go własnej woli. To na ich barkach spocznie ogromny ciężar kolejnej misji, od której będą zależeć dalsze losy wielu. Po drugiej stronie obserwująca ich, najstarsza stopniem we flocie Elysse i Jaccard dryfujący na orbicie geosynchronicznej. Autor wprowadza w szeregi swojej powieści także postaci zarezerwowane tylko dla wykreowanego przez niego świata. Są cierpiący na mutacje, ogarnięci masową zachorowalnością na astmę i jaskrę jajogłowi ludzie, którym brak świeżej krwi i mus zawierania relacji z krewnymi pokrzyżował możliwość normalnego rozwoju. Są też Diamentowi… Jednym słowem, jak na podjęty przez autora temat przystało, nic nie przypomina obecnego stanu planety. Ani flora, ani fauna, ani też gatunek ludzki. Wprowadzenie tak wielu postaci w treść wiąże się z pewnym ryzykiem powstania chaosu przenoszącego się na odbiór tej historii. Myślę, że w tym wypadku nie ma obaw, choć nie ukrywam, że to jedna z tych książek, które trzeba czytać w maksymalnym skupieniu.

ROZBUDOWANA FABUŁA

Próby ocalenia ludzkości, kara śmierci, przesłuchanie i ratowanie embrionów. Istota religii i filozofie, które pozwalają ludziom wytyczać sobie konkretne ścieżki i widzieć w egzystencji jakiś głębszy sens. W powieści pojawiają się tematy przypominające te, które mają miejsce we współczesnej rzeczywistości. Są jednak i takie, które ewidentnie akcentują i obrany gatunek historii.  Zmiana linii czasu, konsola sterowania diapauzą, generator cząsteczek. Zagłada ludzkości, pierwotny szczep ziemski, makabryczne obrazy i decyzje o wymiarze ponadprzeciętnym. Na łamach historii czytelnik nieraz spotyka się ze słownictwem wyjętym ze słownika astrofizyków, nawigatorów czy ludzi zajmujących się podobnymi tematami, co świadczy o fachowym przygotowaniu się autora do zbudowania podstaw wiarygodności tej książki i co przenosi się na jej odbiór. Globalny kataklizm, zagrożenie czyhające ze strony ukrytego pośród gwiazd wroga. Wiele zwrotów akcji, ogrom zaskakujących momentów i niespodziewanych rozwiązań. Bardzo dynamiczna fabuła, kąśliwe komentarze, sarkastyczny humor i cień nadziei, że może pojawi się w tym temacie coś jeszcze.

PODSUMOWANIE

Historia wymagająca od czytelnika skupienia i znajomości poprzedniej części. Bogata w wiele wątków, dynamiczne postaci i momenty kulminacyjne. Przesycona elementami charakterystycznymi dla męskiego science-fiction, stąd zapewne ma większe szanse znaleźć uznanie wśród rządnych fantastycznej sensacji panów. Bardzo inteligentna, błyskotliwa, momentami dająca do myślenia nad wizją przyszłości. Wielki popis wyobraźni Remigiusza Mroza, który najwyraźniej nie tylko w przypadku kryminałów potrafi pokazać moc swojego pióra.

wydawnictwo: Czwarta Strona

seria: Chór zapomnianych głosów (tom 2)

kategoria: science fiction

ilość stron: 403

data wydania: 12 lutego 2020

Za książkę bardzo serdecznie dziękuję wydawnictwu Czwarta Strona.