"Dwór szronu i blasku gwiazd" - Sarah J. Maas. Jak wygląda życie po wojnie?

W wir losów bohaterów serii rozpoczętej Dworem cierni i róż dałam się wciągnąć i ja. Zawiłe i na pewno nieprzewidywalne wydarzenia zostały w końcu doprowadzone do samego końca. I mogłoby się zdawać, że na temat fantastycznego świata Sarah J. Maas zostało powiedziane, a raczej -  napisane – już wszystko, autorka wychodzi naprzeciw nie z pełnowartościowym tomem (należy to mieć na uwadze), a dodatkiem pełniących rolę gratki dla oddanych postaciom fanów. „Dwór szronu i blasku gwiazd” z najpiękniejszą spośród wszystkich czterech książek serii okładką, ale i czy również udaną treścią? Co skrywa się na kartach tej publikacji? O tym w dzisiejszej recenzji.

ZARYS FABUŁY

Nastąpił kres wielkiej wojny. Dwór Nocy i miasto powstają z popiołów, ale nie wszystko da się tak łatwo odbudować. A już na pewno nie w przypadku zniszczeń dotyczących zdewastowanej psychiki mieszkańców. Każdy szuka własnej drogi, by zapomnieć. Która okaże się najskuteczniejsza? Tymczasem nadchodzi czas Przesilenia Zimowego, święta, do którego zdają się wszyscy starannie przygotowywać. Jak będzie obchodzić je Feyra? I czy pośród ludu zapanuje w końcu zasłużony spokój?

DODATEK BEZ IKRY

Zabierając się za tę książkę miałam na uwadze to, że jest ona zaledwie dodatkiem, nieobowiązkowym uzupełnieniem dalszych losów bohaterów, w którym mimo wszystko autorka szykuje dla czytelnika jakąś niespodziankę. Nagrodę za wytrwałość i wierność. W tle umysłu słyszałam jednak nieustanne podszepty dotyczące wysoko zawieszonej poprzeczki kolejnych tomów serii. Liczyłam na jakieś spektakularne wydarzenie. Tymczasem… W przeciwieństwie do poprzednich tomów 3,5 jest spokojnym zapisem tego, co nastąpiło „po” całej kumulacji zdarzeń. To wolno płynąca perspektywa poszczególnych postaci i uzewnętrznienie ich osobistego postrzegania wojny. Odrębne tragedie, plany, próby zbudowania sobie świata od nowa. Są małe smaczki i ciekawe dialogi, ale to chyba za mało, bym mogła ocenić książkę tak wysoko, jak poprzednie. Nawet mając na uwadze fakt, że to zaledwie dodatek.

RÓŻNE PERSPEKTYWY

Para głównych bohaterów, czyli Feyra i Rhysand oddają się miłosnym pieszczotom i częstują kolejnymi ciepłymi wyznaniami. Podczas gdy on pozostaje w tle, autorka najwyraźniej wyczerpała jego temat, ona stara się pokleić powstałe dziury łatając je aktywnym uczestnictwem w życiu społecznym, rozmowami i troską. Pozytywnie oceniam fakt, że nie skupiła się autorka wyłącznie na tych bohaterach, wtedy naprawdę nie wiem, czy byłabym w stanie dotrzeć do końca książki. Tymczasem pojawia się Kasjan wraz z hojnym gestem, na który się zdobywa, Tamlin z wybuchem złości (fragment z jego udziałem uważam za jeden z ciekawszych) czy Nestę. Drugoplanowe postaci, choć może nie tak istotne, wnoszą w powieść wiele odcieni życia. Gdyby w to wszystko tchnąć więcej dynamiki, mogłoby być ciekawiej.

W TAKIM RAZIE DLA KOGO?

Walka ze wspomnieniami, czas podsumowań i ostatecznego rozliczenia z przeszłością. Stawianie kroków w nowym świecie, miłości, przyjaźnie, słowne starcia i zadośćuczynienia. W końcu święto Przesilenia Zimowego, z prezentami, którymi wszyscy zdają się obdarowywać. Książka miewa nierówne fragmenty, które podobnie jak pierwszy tom, wywołały we mnie mieszane uczucia względem całego tytułu. Nic szczególnego nie wniósł w tę historię i może gdyby w tym wszystkim było więcej życia, ukończyłabym całość bardziej zadowolona. Polecam? Niekoniecznie, chyba że zagorzałym fanom serii, którzy mają ochotę na jeszcze odrobinkę czasu spędzonego u boku ukochanych ulubieńców.

wydawnictwo: Uroboros

seria: Dwór cierni i róż (tom 3,5)

kategoria: fantastyka

ilość stron: 317

data wydania: październik 2018

Seria: Dwór cierni i róż // Dwór mgieł i furii // Dwór skrzydeł i zguby

Za książkę bardzo serdecznie dziękuję dziękuję https://www.jakkupowac.pl/