Wywiad z Anną Nejman

Źródło opisu i zdjęcia - Lubimy czytać

Poetka. Absolwentka Wydziału Chemii Uniwersytetu Warszawskiego. Od wielu lat mieszka i pracuje w Stanach Zjednoczonych. Odniosła wiele sukcesów w konkursach literackich, między innymi zdobyła główną nagrodę w V Ogólnopolskim Konkursie Satyrycznym oraz wyróżnienie w międzynarodowym polonijnym konkursie australijskiej Oficyny Niezależnych Autorów. Jej humorystyczne i wzruszające wiersze, opublikowane w tomiku Niech żyje rym, są często prezentowane w ramach salonów artystycznych, które współorganizuje i promuje w polonijnych ośrodkach. Migdałowy aromat jest jej powieściowym debiutem.

Ania K
Czym jest dla Pani pisanie?
Pisanie jest dla mnie wielką przyjemnością i potrzebą, czasem nawet granicząca z obsesją. Ma ono jednak sens tylko wtedy, jeśli mogę dzielić jego owoce z innymi ludźmi. Mój artykuł, który dawno temu zajął pierwsze miejsce w konkursie czasopisma „Na przełaj” nosił tytuł „ Nie urodziłam się sobie”. Nadal pozostaję temu wierna. 

Aya
Od jak dawna Pani pisze? Czy zaczynała Pani od pisania "do szuflady"?
Nic z tego, co napisałam nigdy nie skończyło w szufladzie, bo zawsze miało jakieś przeznaczenie. Najpierw były teksy piosenek obozowych i rajdowych, potem udziały w konkursach literackich, wiersze recytowane na polonijnych spotkaniach i wydane później w zbiorku, a wreszcie powieść.

Sylwka S.
Myślę, że każdy z nas ma w życiu swoje pasje, dla których poświęca swój czas i w których odnajduje ucieczkę i szczęście. Jaka pasja oprócz pisania pochłania Panią w całości, aż zapomina Pani o otaczającym świecie?
Zapomnieć o otaczającym świecie mogę tylko czytając ciekawą książkę, albo oglądając dobry film.

J.M.K. Janas
Co kieruje panią w trakcie pisania ? Dlaczego pisze pani właśnie ten gatunek książki, a nie inny?
Fascynuje mnie przedstawianie uczuć i przeżyć człowieka jako jednostki – niezależnie od oprawy historycznej, społecznej czy politycznej. Romans jest idealnym gatunkiem do tego celu. Nie wymaga przy tym rezygnowania z humoru, bez którego nie byłabym sobą.

Niko N.
Skąd pomysł na tytuł 'Migdałowy aromat'? Czy rozpoczynając prace nad swoją powieścią wiedziała Pani, że będzie właśnie taki a nie inny tytuł? a może pomysł zrodził się na samym końcu?
„Migdałowy aromat” awansował do roli tytułu książki rzeczywiście już na samym końcu. Początkowo miał to być tytuł krótkiej nowelki, a później jedynie podtytuł powieści o innej nazwie.

Izabela Łęcka
Czy planuje Pani napisać następną książkę? Może kontynuację historii z 'Migdałowego aromatu"?
Uczyniłabym to z ogromną przyjemnością tym bardziej, że zostawiłam bohaterów powieści na rozdrożu ich dalszych losów i czuję, że tam na mnie czekają.

Ewelina Wiśniewska
Jakie ciasto upiekłaby Pani, gdyby jego składnikiem był aromat migdałowy?
Do tej pory nie upiekłam żadnego ciasta z aromatem migdałowym, ale mam już przepis na lukrowany placek migdałowy i mimo wątpliwych sukcesów na polu pieczenia ciast, zamierzam go wypróbować.

Beata Lewandowska
Czym dla pani jest szczęście ?
W sensie „mieć szczęście” czy „być szczęśliwym”? Tym pierwszym byłby wygrany los, złowienie wielkiej ryby czy złapanie ostatniej pary zabójczych butów w moim rozmiarze. Tym drugim jest zawsze świadomość dobrze przeżytego dnia.

SunFlower
Czy inspiruje się Pani innymi autorami, ich twórczością? Jeśli tak - którymi?
Wszystko, co się wokół dzieje, ma w mniejszym lub większym stopniu wpływ na to, co wychodzi pisarzom spod pióra. Przeczytanie książki nie jest wyjątkiem. Chciałabym doświadczyć w swoim pisaniu czegoś z kojącej płynności opowiadań Jan Karon o życiu w mały, wymyślonym miasteczku. Tylko mi się to nie udaje.

Anemone
Jak ocenia Pani, z własnego punktu widzenia, książkę "Migdałowy aromat"?
Dokładnie tak, jak ktoś już ją ocenił: rasowy romans, interesujące perypetie i charaktery.

Gosia Krak
Co spowodowało, że zaczęła pani swoją przygodę z pisaniem ? :) 
Przekonanie, że nie mogę żyć bez pisania, że to musi być moim przeznaczeniem.

Zosia Samosia :)
 Szczęście to....?
Radość dobrze przeżytego dnia.

Tenebris
Co najbardziej lubi pani w książkach?
Przede wszystkim dobry styl pisania, a w drugiej kolejności wciągającą fabułę.

Kamila Marta
Jakie książki czyta Pani w wolnym czasie?
Chętnie sięgam po opowiadania seryjne, bo nie lubię za szybko rozstawać się z bohaterami. Mogę przytoczyć tu sensacyjne opowiadania Lee Child z cyklu Jack Reacher, niesamowite powieści historyczne Bernarda Cornwella, serie Millenium Stiega Larssona czy pełne sielskości serie jak Rozlewisko Małgorzaty Kalicińskiej lub Mitford Jan Karon.

Shi4
Jaki jest Pani ulubiony zapach zimą?
Zapach igliwia i wigilijnych potraw. Nawiązuję do tego w jednym z wierszy.

Przemysław Berkowski
Co sprawiło, że stała się Pani pisarką.
Pomysły literackie i silne odczucie potrzeby ich realizowania. Innymi słowy, wiedziałam, że mam coś do zaoferowania, i że byłoby nie fair trzymać to w zanadrzu.

Anna Kulawiak
Zapach jest zmysłem, którego wiele osób nie docenia, a często budzi w nas wspomnienia, które zaginęły w zakamarkach naszej pamięci. Jaki zapach kojarzy się Pani z okresem dzieciństwa?
Zapach sosnowej żywicy w lasach i oczywiście… migdałowy aromat.

Jola
Jaki wpływ na napisanie pani debiutanckiej powieści ma to, że jest pani od wielu lat poza granicami Polski. Czy elementy tęsknoty, wspomnień z kraju, jakieś fragmenty z własnego życia zawarła pani w swojej książce?
Nie tyle fragmenty z własnego życia, co sytuacje i ludzkie zachowania, które pozostały w pamięci. Elizie znane są aspekty życia po obu stronach wielkiej wody. Bez wspomnień z Polski i odrobiny nostalgii nie mogłabym nadać głównej bohaterce właściwego poziomu wiarygodności. Niemniej wszystko w powieści jest fikcją literacką.

Renata Ługiewicz
Czy tytuł książki jest po trosze związany z upodobaniami kulinarnymi? :)
Muszę stwierdzić, że nie. Uwielbiam migdałowy zapach, lecz zupełnie nie mam talentu i cierpliwości do wypieków.

Iza Batraniec
Woli pani gdy książka jest pisana z perspektywy kobiety czy jest to pani obojętne ?
W mojej powieści światło reflektorów skierowane jest na kobietę i narracja odbywa się z jej perspektywy. W książkach, które czytuję częściej doświadczam odwrotności. Chętnie podjęłabym się pisania z perspektywy męskiego bohatera.

Joanna Maziarka
Zauważyłam, że główna bohaterka "Migdałowego aromatu" jest pisarką. Eliza ma coś wspólnego z Panią czy to zupełnie przypadkowa zbieżność zawodów?
Zbieżność przypadkowa. W tym zawodzie Eliza jest dużo bardziej zaawansowana.

Paula Korobejko
Gdyby mogła Pani wybrać się w podróż do świata którejś z ulubionych książek, to do jakiej książki chciałby Pani wskoczyć i znaleźć się w niej choć na chwilkę?
W dzieciństwie marzyłam o tym, by wpaść z zapasem penicyliny do „Chłopców z Placu Broni” Ferenca Molnara i uratować Nemeczka. Potem z tego wyrosłam.

OnlyOne
Czy przyroda odgrywa jakaś rolę w pisaniu przez Panią książek?
Jak najbardziej – pora roku też, bo ma ogromny wpływ na przyrodę i na to, co dzieje się na polach, w ogrodach i lasach. Jesienią, kiedy odbywa się akcja powieści, nawet ocean wygląda inaczej.

Yelle
Czy ma Pani jakiś ulubiony przepis w którym wykorzystuje się migdały lub aromat migdałowy?
Nie mogę powiedzieć, że ulubiony, bo w odróżnieniu od jednej z bohaterek powieści, kupuję na ogół gotowe wypieki. Niemniej przepis mam.

Rose Belle
Gdzie szuka Pani inspiracji i w jakich okolicznościach dopada Panią wena twórcza?
Moja wena jest zdecydowanie pragmatyczką: podsuwa mi z życia wzięte inspiracje, a dopada mnie wtedy, gdy wie, że będę produktywna, to znaczy mam czas i jestem dobrze wyspana.

Smileee :D
Jak widzi pani siebie i swoją twórczość za 20, 30 lat?
Wtedy, jak mówią, „będą brali już z mojej półki”, więc o tym nie myślę. Mam tylko nadzieję, że coś z mojej twórczości na tych półkach pozostanie.

Nefertiti
Czy jest taka książka, którą uważa Pani za arcydzieło ?
Za arcydzieło mam historyczne powieści Bernarda Cornwella – szczególnie te, które opisują początki dziejów Anglii, relacjonowane w niesamowity sposób przez fikcyjnego bohatera imieniem Uhtred. Pomimo ogromu tej pracy nic nie jest tam rozmienione na drobne.

Melisa Anonim
Czy tworząc książkę pod takim tytułem miała Pani skojarzenia z cyjankiem?
Osobiście nie, ale przemknęło mi przez myśl, że mogą być takie skojarzenia. Niemniej woń cyjanku (ściślej cyjanowodoru) określa się jako „zapach gorzkich migdałów”, a nie „ migdałowy aromat” i to między innymi odróżnia truciznę od marcepanu.

Po zachodzie słońca...
Jeśli miałaby Pani możliwość przez jeden dzień żyć w świecie przedstawionym w dowolnej powieści, jaką by Pani wybrała i dlaczego? A może żadną?
Podobne pytanie już padło, a zatem odpowiem też podobnie. Jako dziecko marzyłam, by dostarczyć penicylinę Nemeczkowi z „ Chłopców z Placu Broni”. Teraz już nie miewam takich marzeń.
 
Edyta Chmura
Wydaje Pani wiersze i odnosi sukcesy w konkursach literackich. "Migdałowy aromat" to Pani debiut powieściowy. Jakie uczucia towarzyszyły Pani w związku z jego wydaniem? Czy to silniejsze emocje niż w przypadku wygranej w konkursie?
Nie tyle emocje, co satysfakcja, bo objętość utworu, wkład pracy i liczba odbiorców są nieporównywalnie większe. Wkraczając w sferę profesjonalnego pisania, zamyka się praktycznie drogę do udziału w konkursach, które są w większości amatorskie, ale to chyba normalna kolej rzeczy.

Klementynka
Czy Polka żyjąca w Stanach Zjednoczonych może być szczęśliwa? Czy tego szczęścia trzeba się "nauczyć", tzn. przeprogramować się na tamtejsze zwyczaje, polubić tamtejsze potrawy itd.? :) Pytam, ponieważ sama od kilku lat mieszkam w Holandii i jeszcze wciąż próbuję znaleźć tu swe miejsce :)
Fakt, że w USA poznałam wielu wspaniałych ludzi, bardzo pomógł w asymilacji. Nadal jednak mam potrzebę zachowania swojej oazy polskości i sprawia mi to przyjemność. Mieszkając za granicą napotykamy ciągle okazje do poznawania „inności”. Od nas tylko zależy czy potrafimy zrobić sobie z tego ciekawe życie. To było myślą przewodnią artykułu, który zdobył mi drugie miejsce w konkursie znanej polonijnej gazety.

Klaudia
Zawsze mnie to zastanawia.. jak się Pani czuła kiedy skończyła pisać tę książkę ? Była Pani szczęśliwa że wreszcie udało się stworzyć zakończenie ? Czy może nadal przeżywała Pani losy bohaterów, tak jak to robi zwykły czytelnik ? A może jeszcze coś innego ?
Stworzenie satysfakcjonującego zakończenia nie jest równoznaczne z ukończeniem powieści. Potem wraca się jeszcze niezliczone razy do różnych fragmentów i czasem je poprawia, a czasem uznaje, że pierwszy pomysł był jednak najlepszy. Autor jest także czytelnikiem swojej książki i między nim, a bohaterami powstaje emocjonalna więź. Jej siła przerosła nieco moje oczekiwania, ale to chyba dobry znak.

Tomasz G.
Czy ma Pani ulubioną książkę z dzieciństwa, która wywołuje w Pani sentymentalne wspomnienia?
Tak, zdecydowanie „ Chłopcy z Placu Broni” Molnara. Wiem, że przykład ofiarności Ernesta Nemeczka był nie bez znaczenia w kształtowaniu mojego poczucia obowiązku.

Paulina R
Gdzie lub skąd czerpie Pani inspiracje do swoich książek? Czy ukazani w Pani książkach bohaterowie odzwierciedlają cechy charakteru bądź wyglądu otaczających Panią ludzi?
Wszyscy bohaterowie są całkowicie fikcyjni, lecz niekiedy odzwierciedlają podpatrzone cechy charakteru czy wyglądu osób z otaczającej rzeczywistości. Inaczej nie byliby wiarygodni.

Agnieszka Wójcik
Gdyby mogła pani otworzyć własny pensjonat, to gdzie byłby zlokalizowany(morze, góry, wieś ) ? Jakby on wyglądał ? Jakie atrakcje przygotowałaby Pani dla gości ?
Na pewno musiałaby być woda i to im większa tym lepiej. Najchętniej nad oceanem – stary dom z wielką werandą. Przyjęłabym założenie, że pensjonariuszom, tak jak mnie samej, wystarczyłoby do szczęścia gapienie się na fale i słuchanie ich odgłosów. 

Bardzo dziękuję pani Ani i Wam, za zadanie tak wielu pytań.