„Pamiętnik szeptuchy” - Dorota Gąsiorowska. Święto Przesilenia, Podlasie i przeznaczenie.

Czy wierzycie w swoje przeznaczenie? W to, że istnieją na świecie ludzie widzący więcej niż inni? I nie piszę tutaj o sokolim wzroku, a o zmyśle wykraczającym poza wyobraźnię przeciętnego człowieka. O tym, że są tacy, którzy potrafią ujrzeć duszę. Czasami, by uwierzyć, potrzebne jest odpowiednie miejsce. I odpowiedni czas. Kiedy nadejdzie, człowiek zrozumie wszystko. Enigmatyczny wstęp? Ano nie można inaczej, jeśli w grę wchodzi nowa powieść Doroty Gąsiorowskiej o sekretnym tytule „Pamiętnik szeptuchy”. Dziś zabieram Was na wielkie otwarcie nowej serii Dni Mocy, której każdy tom będzie opowiadał o szczególnym czasie w słowiańskim kalendarzu. Gotowi na odrobinę magii? Zerknijcie wpierw na parę słów mojej recenzji.

ZARYS FABUŁY

Po raz pierwszy w życiu Natasza postanawia sprzeciwić się apodyktycznej matce i postawić na swoim. Ucieka, by odzyskać psychiczną równowagę i odpowiedź na pytanie: dokąd to wszystko zmierza? Jej podróż niekoniecznie przebiega tak, jak sobie to zaplanowała. Zagubiona w podlaskim lesie natrafia na ekscentryczną, starszą, ale życzliwą kobietę, która oferuje jej schronienie. I tym sposobem nocuje w domu niejakiej zielarki Salmy, pośród okolicznych owianej wieloma legendami postaci. To właśnie ona przekazuje w jej ręce zagadkowy pamiętnik. Niebieska okładka, zapiski sprzed wielu lat i wyszeptane słowa: Gdy nadejdzie właściwy czas, zrozumiesz wszystko. Zdaje się, że Salma wie o Nataszy o wiele więcej, niż ona sama zdołała jej powiedzieć. Ale to nie jedyne wyzwanie, z jakim przyjdzie się jej zmierzyć. Jest jeszcze napotkany Joachim, który ciągnie za sobą historię ukrytą w obrazach i jest Aleks, na którego dziwnym zbiegiem okoliczności przychodzi jej natrafiać w różnych miejscach. Co się stanie, kiedy nadejdzie Noc Przesilenia?

PALETA POSTACI

Po bardzo powierzchownej ocenie można byłoby stwierdzić, że Natasza to kobieta sukcesu. Jest piękna, dobrze zarabia, pomimo młodego wieku osiągnęła już renomę, wie jak się zachować i sprawnie kamufluje emocje. Nic bardziej mylnego. Zmęczona życiem dyktowanym przez matkę, która dzięki córce realizuje swoje własne niespełnione ambicje, łaknie normalności. Oddechu złapanego poprzez rzeczy prozaiczne. Chce miłości i codzienności niewystawianej na pokaz. Ale to nie jest takie proste, kiedy u boku tkwi Elżbieta, apodyktyczna, oślepiona przez blichtr i hołdująca sukcesom matka. Natasza w najbardziej przełomowym momencie swojego życia, którego tak naprawdę nie jest do końca świadoma, spotyka dwóch mężczyzn. Aleksa z Podlasia, z którym współpracuje przy okazji jednej z sesji i Joachima, napotkanego przypadkowo mężczyznę, który był niegdyś znanym malarzem. To właśnie w jego domu zauważa obraz przedstawiający tajemniczą kobietę z jej własnego snu. Kim jest? I kim okaże się być Joachim? Smaczków do odkrycia, nawet w przypadku postaci drugoplanowych, nie brakuje.

SZEPTUCHA

Jest jeszcze jedna postać, o której na pewno nie można zapomnieć. Salma. Odziana w lnianą sukienkę, z lampką naftową w dłoni i koszem ziół. Szeptucha. Uzdrowicielka, w którą jedni wierzą, korzystając z jej leczniczych zdolności, inni unikają jak ognia, na lęku i obawach budując mniej czy bardziej słuszne legendy. Podobno ma konszachty z diabłem. Podobno znika nie wiadomo gdzie. Choć to życzliwa dusza, budzi respekt. Autorka tak nakreśliła jej osobę, że każdorazowo przy scenie z jej udziałem ciarki przechodziły mnie po plecach. Brawo!

PAMIĘTNIK, MIŁOŚĆ I KOBIETA Z OBRAZU

Stary pamiętnik, powracający wtedy, kiedy trzeba. Zapiski datowane na rok 1903 rok oraz imię Milda. Zatarte fragmenty spisane atramentem i historia, która w końcu doczeka się odkrycia. Zielona polana, magiczna moc ziół, kobieta z portretu. Usypany kurhan, Święto Przesilenia i kot. Pośród magii słowiańskich wierzeń uwiła autorka życiową historię, w której nie zabrakło ani ludzkich rozterek, dylematów czy nieszczęść, ani też miłości. Poszukiwanie szczęścia, próby przebaczenia, walka o spokojną przyszłość. Świat rozgłosu i sukcesu zostaje tutaj skontrastowany z sielskim, a jednak niemniej ciekawym środowiskiem małej społeczności, w której nie ma miejsca na pozory. Tutaj nazywa się rzeczy po imieniu. Historia o tym, że nie pieniądz czyni człowieka szczęśliwym, a wartości będące ponad nim. O ludzkiej życzliwości, niesłusznych stereotypach, wyrządzonych krzywdach, z tajemnicami i kolejnymi tropami na czele. Iście magiczna przygoda.

PODSUMOWANIE

Lektura niekrótka. Jako że Dorota Gąsiorowska opisem buduje klimat, wyszło ładne tomiszcze, które zabiera czytelnika na podlaskie ziemie, tam, gdzie Szeptucha prawdę ci powie. Bardzo ciepła, malownicza historia, prowokująca do rozmyślań i zachęcająca do odkrywania. Płynąca niby niespiesznie, a jednak zaskakująca wydarzeniami. Z klimatem delikatnej niepewności, w końcu w Noc Przesilenia może zdarzyć się wszystko. Polecam wszystkim wielbicielom literatury obyczajowej, w której nie brakuje magii, klimatu, tajemnic i opisów. W jej aurze można się zatracić.

Bierzemy z córcią udział w konkursie organizowanym przez wydawnictwo i Autorkę. Tak moja pięciolatka w #dnimocy promowała najnowszą książkę Doroty Gąsiorowskiej.

wydawnictwo: Znak litera nova

seria: Dni Mocy

kategoria: powieść obyczajowa

ilość stron: 600

data wydania: 17 czerwca 2020

Za książkę bardzo serdecznie dziękuję wydawnictwu Znak litera nova.