"Spektrum. Leonidy" - Nanna Foss. Wielki początek osobliwej serii.

„Nie jest się słabym, jeśli się samemu ustanawia reguły.”

Obszerna, powściągliwa jeśli chodzi o streszczenie na okładce, stworzona ręką pisarki pochodzącej z Danii i w dodatku wydana przez wydawnictwo, którego nazwa nie sugerowała mi zupełnie niczego. Istna bomba tajemnic, a jednak postanowiłam zaryzykować i zabrać się za przedpremierowy egzemplarz pierwszej części serii „Spektrum. Leonidy”. Co z tego wynikło? Całkiem ekscentryczna przygoda. Jeśli lubicie historie ze znośną domieszką elementów fantasy i zdarza się Wam sięgać po literaturę młodzieżową, zapraszam na recenzję. 

ZARYS FABUŁY

Intensywne we wrażenia sny, które męczą młodziutką Emilkę, już wkrótce okażą się czymś więcej niż przypadkowym wytworem wyobraźni. Jakże wielkie okazuje się zdziwienie dziewczyny, kiedy nastolatek z jej nocnej wizji pojawia się w szkole. Z Noa, bo tak ma na imię zagadkowy, nowy uczeń, połączy ją nie tylko niezwykły sen. Oboje, u boku grupki przyjaciół, trafią do domu pewnego astrofizyka, gdzie na wskutek nietypowego wydarzenia zyskają pewne moce. Jedno jest pewne - rzeczywistość, w którą Emi dotąd wierzyła, z pewnością zmieni swój kształt.

Z kim bohaterowie będą musieli się zmierzyć? Jakie niebezpieczeństwo na nich czyha? I co tak właściwie się tutaj dzieje?

CO Z TYM FANTASY?

Gwiezdny gryf, kompas, leonidy. Podróże w czasie, niezwykłe moce i piętrzące się zagadki. Jak wspomniałam na samym początku, mamy do czynienia z literaturą młodzieżową naznaczoną elementami fantasy. Sama nieczęsto sięgam po mało wiarygodne treści, choć toleruję te, w których magiczny świat nie przysłania wszystkich wątków i zostaje wprowadzany etapowo. W tym przypadku właśnie tak było, stąd nie radzę zniechęcać się kwestią występowania iluzji.

NIEKONIECZNIE O MIŁOŚCI

Zdecydowanie jednak czuję się zobowiązana wspomnieć o tym, że czytelnicy liczący na historię wyjętą spod gatunku paranormal romance nie mają tutaj czego szukać. Wątek miłosny, owszem jest, ale dość słabo rozwinięty. Może w kolejnych częściach autorka popłynie dalej, niemniej warto wziąć pod uwagę fakt, że główną bohaterką jest piętnastoletnia dziewczyna i właśnie taki, nastoletni, jest otaczający ją świat.

TEMPO AKCJI

Tempo akcji zostało rozplanowane dość nierównomiernie. Zaczyna się od nawiedzonej, przepowiadającej nadejście katastrofy kobiety, kończy na finale, który naprawdę skłania do sięgnięcia po kolejną część. Środek nieco przysypia, ale nie na tyle, by odłożyć książkę na bok. W końcu to naprawdę oryginalna, nieprzewidywalna i ciekawa historia, gdzie tuż obok fantastyki toczy się życie zwykłych nastolatków, złaknionych akceptacji, szukających swojego miejsca w rówieśniczej społeczności.

LITERATURA DUŃSKA

Jakimś trafem rzadko decyduję się na literaturę tworzoną w północnej części Europy. Wielką przyjemnością było więc dla mnie zanurzenie się w prozie duńskiej, która otworzyła mi bramy do środowiska młodych ludzi zamieszkujących tamtejsze rejony. Miałam okazję zerknąć w rodzinne domy czy mury szkolne Duńczyków, a co najważniejsze, nie pojawiły się tutaj żadne plączące języki imiona, jakże charakterystyczne dla literatury skandynawskiej. Czytało się szybko, płynnie i lekko, a wpływ na to ma nie tylko prosty i bardzo przystępny styl autorki, ale także sporej wielkości czcionka.

MINUS ZA …?

Nie do końca przekonali mnie główni bohaterowie powieści, którzy wydawali mi się chaotyczni. O ile jeszcze kreację prowadzącej pierwszoosobową narrację, piętnastoletniej Emilki, byłabym w stanie przełknąć - nie potrafię jednoznacznie stwierdzić, jaki tak naprawdę jest mocno niespójny w swoim zachowaniu Noa. Co dziwne, tych zastrzeżeń nie mogę przypisać barwnym postaciom drugoplanowym, wyrazistym, oryginalnym, wnoszącym wiele świeżości.

PODSUMOWANIE

Książka pozytywnie mnie zaskoczyła. Po przeczytaniu wielu różnorakich powieści mogę powiedzieć, że od czasu do czasu zdarza się coś naprawdę niesztampowego i to jest właśnie taki przypadek. Jak wspomniałam, ma swoje minusy, które na pewno nie zraziły mnie na tyle, bym zrezygnowała z poznawania dalszego ciągu. Polecam jako lekturę dla miłośników literatury młodzieżowej z domieszką fantasy, przy czym zaznaczam, że grupą docelową tej historii są raczej osoby w wieku 14-16 lat. To zdecydowanie mniej „dorosła” fabuła aniżeli przykładowo ta z książek Jennifer L. Armentrout więc nie kierujcie się dotychczasowymi doświadczeniami. Tajemnice, leonidy i Dania w tle – pierwsza część okazuje się zapowiedzią naprawdę osobliwej serii.  

wydawnictwo: Driada

kategoria: literatura młodzieżowa, fantasy

ilość stron: 541

premiera: 29 listopada 2017

Za książkę bardzo serdecznie dziękuję wydawnictwu Driada.