"Stalowe serce" - Laven Rose

 

Nie ma doskonałej recepty na miłość, poza wskazówką, by zawsze podążać życiową ścieżką z szeroko otwartymi oczyma serca. Nie można podać idealnego miejsca, czasu czy wieku na zakochanie, bo urok takowego tkwi w nieprzewidywalności, której nie da się zaplanować. Miłość nigdy nie przebiega tak samo. W każdym przypadku owo uczucie jest inne. Niekiedy intensywne na samym początku, nieraz zaś rodzi się powoli i z czasem przeradza w coś potężnego. Jedno jednak potwierdza się w każdym przypadku – darząc kogoś miłością, nie można bez niego żyć. Mówi się, że kochamy całym sercem, ale czy tylko nim? Przekonajcie się o tym, jak kochają bohaterowie powieści „Stalowe serce”. Czy uczucie, które budują, to tylko niewinna, przelotna i błaha miłostka? Ich historia, z pewnością niebanalna i szokująca, wyprowadzi Was na zawiłą ścieżkę i nigdy nie będziecie mogli przewidzieć tego, co kryje się za kolejnym zakrętem. Zapraszam więc do zapoznania się z moją recenzją niezwykłej książki autorstwa Laven Rose.

„Jedynym sposobem na zapomnienie

jest wprowadzenie w życie sztuki

najcięższej z możliwych – sztuki wybaczenia.”

Emilia Ligocka, dwudziestoośmioletnia kobieta, żyje w toksycznym związku nie mając bladego pojęcia o tym, jak wygląda prawdziwa miłość. Przedwcześnie pozbawiona własnej rodziny, trzyma się kurczowo Anatola, narzeczonego, z którym już wkrótce stanie na ślubnym kobiercu. Suknia, wybór lokalu, zaproszenia… To wszystko powinno przyprawiać przejętą przyszłą pannę młodą o zawroty głowy, bo każda kobieta chce, by jej ślub jak z bajki był idealny i zaplanowany w każdym szczególe. Niestety w przypadku Emilii wszystko jest inne. Ponieważ organizacją przyjęcia, czy nawet projektem jej sukni, zajmuje się przyszła teściowa, pozbawiając ją jakiejkolwiek możliwości decydowania. Związek oparty na przemocy i wiecznym strachu paraliżuje ją jednak do tego stopnia, że zgadza się ona na przyszłość konstruowaną według planów innych. Pewnego dnia Emilia otrzymuje od szefa zlecenie, wynikiem którego ma udać się do Stanów Zjednoczonych. Ten moment staje się przełomem, chociaż nie ma ona pojęcia o tym, jak wielkie pole rażenia będzie takowy posiadał. Na pokładzie samolotu okazuje się, że tuż obok niej miejsce zajmuje niezwykle przystojny mężczyzna – Matt. Kilka zamienionych słów wywołuje w Emilii uczucia, których nigdy przedtem nie zaznała z żadnym innym mężczyzną. Tajemniczy przystojniak także wydaje się nią zainteresowany. Czy jednak warto ufać nieznajomym? Dziewczyna postanawia iść za drogowskazami, które stawia przed jej oczyma serce. Rzuca się w wir namiętnej przygody, która intensywna od samego początku będzie miała wiele zaskakujących chwil, jakich z pewnością nikt nie planował.

Bohaterką powieści jest Emilia, kobieta z bolesną przeszłością funkcjonująca niczym kukiełka, której ruchy wytycza teściowa i bezduszny narzeczony. Zgwałcona, nie potrafi czerpać przyjemności z jakichkolwiek zbliżeń, a związek z Anatolem z pewnością jej tego nie ułatwia. Wyjeżdżając na służbowy wyjazd, wbrew zakazom partnera, ma okazję nie tylko poznać nowy zakątek świata, ale także człowieka, który pozwoli jej poczuć to, co znaczy kochać. Matt, wyczuwając rodzącą się pomiędzy nimi nić namiętności, potrafi dążyć do celu jeżeli bardzo czegoś pragnie. Ostrożnie i z szacunkiem zdobywa kolejne części jej serca i wkrótce Emilia będzie miała okazję dowiedzieć się o tym, że przepadła całkowicie, zatracając się w uczuciach niezwykłego Amerykanina i poznając wreszcie kolorowe barwy świata. Chociaż związek tych dwoje wydaje się banalny i przebiegający według oklepanych schematów, już wkrótce wkroczy na drogę pełną głębokich kolein. Bohaterka przekona się o tym, że zakochała się w mężczyźnie, o którym tak naprawdę nie wie prawie nic. Skrywający tajemnice przeszłości, nie wypowiadający się na temat własnej pracy i noszący nie tylko liczne blizny, ale także i berettę u swojego boku okazuje się zagadką, której rozwiązanie może okazać się zbyt szokujące, by móc z nim żyć. Czy broń Matta to tylko element zabezpieczenia, którego nigdy nie użył? Czym mężczyzna się zajmuje i co skrywa jego laboratorium, w którym spędza tak wiele czasu? Kim jest jego wuj, człowiek, który bezpodstawnie nienawidzi Emilię? Czy Matt naprawdę ją kocha? Czy pomimo przeszłości, która wciąż odciska na teraźniejszości ogromne piętno, tych dwoje będzie umiało stworzyć szczęśliwy związek? Czy można kochać bez względu na wszystko i czym jest tytułowe, stalowe serce?

„Rozłąka uczy nas pokory, pozwala zajrzeć w prawdziwe zwierciadło duszy. Jesteśmy po to, by trwać, bo prawdziwa miłość żyje w nas na wieki. Nigdy nie umiera, choć boli najbardziej.”

Powieść autorstwa Laven Rose to historia rozpoczynająca się prostą fabułą, która chociaż ciekawa, niczym nie odbiega od innych, podobnych, znanych nam książek. Przyznam, że początkowo relacja głównych bohaterów wydawała mi się nieco płytka i odrobinę sztuczna, stąd zaczęłam obawiać się tego, co czeka mnie dalej. Prawdziwe niespodzianki to jednak te, które niezapowiedziane potrafią odegnać od nas wszystkie troski i tak było tym razem. Z czasem akcja rozwija się, a jej tempo tak mocno wzrasta, że nie w sposób zatrzymać pędzących wydarzeń, które zaskakujące przynoszą nowe światło i nowy pogląd na całą sytuację. Chociaż początek jest słodki, a na myśl przychodzi jedna obawa – cóż takiego autorka zaserwuje nam dalej, szczerze przyznam, że Laven Rose to prawdziwa skarbnica nietuzinkowych pomysłów. A takie niespodzianki cenię najbardziej. Bohaterowie nie zakochują się w sobie i odtąd ich problemy magicznie nie znikają. Wręcz przeciwnie – worek z nieszczęściami dopiero się otwiera, a oni będą musieli stawić im czoła sprawdzając wytrzymałość więzi, którą pomiędzy sobą stworzyli. Tajemnice, zagadki, znaki zapytania… „Stalowe serce” to jedna z bardziej nieprzewidywalnych książek, jaką miałam okazję przeczytać. Zwykła, romantyczna historia o miłości przerodziła się w scenariusz rodem z amerykańskiego filmu okraszony nutką kryminału, dozą niebezpieczeństwa oraz lawiną uczuć, dzięki którym uskrzydlony człowiek, bogatszy w nowe pokłady siły, jest w stanie pokonać każdą granicę, narażając się nawet na śmierć.

„Kiedy wszystkie maski na balu zostają zdjęte, widać tylko prawdę i serce człowieka, który potrafi kochać do granic możliwości. Kochać do bólu…”

Nie żałuję czasu poświęconemu tej książce. Piękna historia, delikatna i mocna zarazem, to sugestia dla każdej kobiety, która chciałaby zatopić się w losach niezwykłych bohaterów, przekraczających to, co proste i banalne. Jest groźnie, namiętnie, smutno, ale i radośnie, a wszystko to zawarte na niespełna pięciuset stronach powieści polskiej autorki, która udowadnia nam to, że w naszym kraju mamy wspaniałych twórców i warto o tym pamiętać.

Piękny amerykański sen, przeradzający się momentami w nocne koszmary, różnorodni bohaterowie – ci rycerscy oraz ci, których nie wypada nazywać ludźmi oraz finalne wydarzenia, których nie przewidziałby nawet sam Nostradamus, to zachęta dla Was, byście sięgnęli po tę książkę, ale i dla mnie – bym mogła wyczekiwać zapowiadanej kontynuacji, po którą z pewnością sięgnę. Pragnę dalszego odkrywania tego, jak męski i odważny jest Matt i jestem ciekawa dalszych losów uroczej Emilii, chociaż jej zachowanie momentami odrobinę mnie irytowało. Bo ostatecznie naprawdę polubiłam ich obojga i chociaż istnieją tylko na kartach powieści, życzę im jak najlepiej.

moja ocena: 5-/6

wydawnictwo: Novae Res

ilość stron: 480

Za książkę bardzo serdecznie dziękuję autorce - Laven Rose.

źródło