środa, 10 kwietnia 2019

"Zanim nadejdzie jutro. Ziemia ludzi zapomnianych" - Joanna Jax.
Tam, gdzie nikną wcześniejsze podziały.


Jakub, który miał wielkie marzenia o grze na saksofonie, aktorka Nina, która na teatralnej scenie zdążyła zyskać spore uznanie czy niesprawiedliwie potraktowany przez los Błażej. Mieszkańcy z wyżyn czy nizin społecznych, dotąd wiodący zupełnie odmienne życie, nagle znajdują się w tym samym punkcie, pozbawieni przeszłości, za to skupieni na tu i teraz. Na przetrwaniu kolejnego dnia. Bo niszczycielska wojna, która odbiera ludziom spokój, szczęście i wolność dewastuje także daleko idące plany. Nowy cykl powieści Joanny Jax, Zanim nadejdzie jutro, z dobrze nakreślonym i zdecydowanie zachęcającym do tego, by sięgnąć po więcej – pierwszym tomem, przekonał mnie do sięgnięcia po kontynuację. I choć jej droga do mnie była kręta i długa, bo książka zdążyła się zgubić i nie doszła na czas, w końcu miałam okazję wziąć ją w swoje ręce. Jak wrażenia?

ZARYS FABUŁY
Przeładowane wagony, brud, smród i głód. Ludzie jeszcze nie wiedzą, że po długiej podróży przyjdzie im zamieszkać w warunkach niestety niezbyt lepszych, niż te, których doświadczyli podczas transportu. Syberia nie wita ich z szeroko rozpostartymi ramionami. Nadchodzi czas walki o przetrwanie, czas, w którym nagle wszyscy – niezależnie od przeszłości – zostają postawieni na tym samym starcie. Trzeba walczyć, by żyć i nie dać się złamać. Czy w tej okrutnej rzeczywistości pozbawiony przeszłości człowiek jest się w stanie odnaleźć? Jakie bohaterowie wymyślą na to sposoby? I czy uda się to wszystkim?

RÓŻNI LUDZIE, JEDNO MIEJSCE
Młoda, zdolna aktorka oraz ta, która zdawała się jej kłaść pod nogi kłody – zazdrosna Apolonia, wciąż skłonna do tego, by irytować i się stawiać. Błażej opiekujący się swoim wiekowym dziadkiem oraz jakże różne od siebie panienki Kąckie. W nowej rzeczywistości każdy z nich, włącznie Jakubem, który jeszcze niedawno był po prostu kelnerem, musi odnaleźć swoje własne nowe miejsce. Nie jest to proste, kiedy wokół rozpościerają się niezbyt ludzkie warunki do życia. Brakuje wody, jedzenia, nie wspominając już o innych wygodach. Podczas gdy jedni postanowią zakasać rękawy i walczyć do utraty tchu, inni zatopią się w rozmyślaniach, łapiąc się wspomnień z zamierzchłych lat jak rzep psiego ogona. Są tacy, którzy w tym wszystkim pokażą swoją twarz człowieka, wciąż godną, na przekór próbom obdarcia jej z człowieczeństwa. Są tacy, którzy dopuszczą się i czynów niepochlebnych. Ale czy tak łatwo kogoś oceniać w podobnej sytuacji?

GŁÓD I CIĘŻKA PRACA
Akcja, jak w przypadku każdej powieści Joanny Jax, ze względy na sporą ilość bohaterów, nie zasypia. Cały czas dzieje się coś utrzymującego stałe napięcie i dynamikę fabuły. Trudno mówić o sielance czy przyjemnej atmosferze, choć to nie jest lektura, która dołuje czy wprawia w zły nastrój, wręcz przeciwnie. Angażuje, pochłania i skłania do nadziei, która gdzieś tam w tle cały czas słabo się tli. Wokół rozpościerają się obrazy ciężkiej pracy, nieraz ponad ludzkie siły, są okropne warunki życia, które zdecydowanie pozwalają bohaterom dojść do jednego wniosku. Jakże bezpieczne i wygodne, pomimo drobnych niedogodności, wiedli wcześniej życie. Cóż, kiedy to zdaje się być jedynie zamgloną przeszłością.

WSTRZĄSAJĄCY WYDŹWIĘK
Pojawiają się i nowi bohaterowie wprowadzeni w szeregi akcji, są dzieci, które z jednej strony przynoszą iskrę radości, z drugiej stają się dowodem na to, że podczas wojny i zsyłek cierpieli wszyscy i dla nikogo nie została przygotowana taryfa ulgowa. Nawet dla tych, którzy powinni cieszyć się beztroskim wydźwiękiem młodzieńczych lat. Autorka kolejny raz wstrząsa, bulwersuje, a plastycznymi opisami przetrzepuje wyobraźnię czytelnika. Na łamach tej książki może przecież zdarzyć się wszystko. Zwłaszcza, że bohaterowie znajdują się na ziemi ludzi zapomnianych.


PODSUMOWANIE
Drugi tom to kontynuacja losów bohaterów, więc chcąc rozpocząć przygodę u boku tej serii należy zacząć od samego początku. Tym bardziej, że ze względu na sporą liczbę bohaterów i ogólny przekaz historii ciężko byłoby się wbić w samo serce akcji. Przygoda u boku literatury Joanny Jax nie jest jednak czasem straconym, wręcz przeciwnie – skłaniającym do refleksji, pełnym wrażeń, pouczającym. Jeśli więc macie ochotę zmierzyć się z trudnym, ale przystępnie zapodanym tematem, nie zwlekajcie.

wydawnictwo: Videograf
kategoria: literatura wojenna/historyczna/obyczajowa
ilość stron: 390
data wydania: styczeń 2019

Za książkę bardzo serdecznie dziękuję wydawnictwu Videograf.

7 komentarzy:

  1. Wiele emocji wzbudza we mnie ta saga.

    OdpowiedzUsuń
  2. Ta saga nie jest mi jeszcze znana. 😊

    OdpowiedzUsuń
  3. Ojj tym razem nie dla mnie. Pozdrawiam :)

    OdpowiedzUsuń
  4. Mam w planach tę serię, ale nie wiem kiedy się za nią zabiorę... Niemniej, tkwi mi z tyłu głowy ;)

    OdpowiedzUsuń
  5. Chyba w końcu muszę przyjrzeć się tej serii :)

    OdpowiedzUsuń
  6. Bardzo ciekawa recenzja, z chęcią przeczytam tę książkę ;)
    Pozdrawiam serdecznie!
    Mój blog

    OdpowiedzUsuń
  7. Mam ochotę sięgnąć po tą serię :)

    OdpowiedzUsuń

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...