"Manwhore +1" - Katy Evans. PRZEDPREMIEROWO. Czy można odzyskać utracone zaufanie?

„- Zbij mnie. Ale dotykaj. Potłucz mnie. Wykorzystaj. Ale mnie pragnij.”

Pierwszą część serii Manwhore oceniłam naprawdę wysoko. Autorka zdobyła moje uznanie, rozbudziła apetyty i pozostawiła w ogromnym napięciu oczekiwania na kolejny tom. Wiedziałam więc, że im prędzej dopadnę kontynuację, tym lepiej. I tak też się stało. Czy jednak „Manwhore +1” to ten sam poziom? Czy dalsze losy głównych bohaterów potrafią pociągnąć za sobą czytelnika tak samo, jak początek? Nie pozostaje mi nic innego, jak zaprosić Was na recenzję. Przekonajcie się jak jest.

ZARYS FABUŁY

Nic dziwnego, że kłamstwo, w które brnęła Rachel, doprowadziło do rozpadu pełnego namiętności związku. Malcolm przekonał się, że wszystko co razem stworzyli było jedynie iluzją, krokiem do zdobycia celu i zawodowej kariery. Czy jednak aby na pewno? Młoda dziennikarka nie miała przecież pojęcia, jaki tak naprawdę jest słynny milioner. Nie mogła też przewidzieć tego, że sprawy wymkną się spod kontroli, a ona sama naprawdę się zakocha. Tylko czy można odbudować coś, co legło w gruzach? Czy da się odzyskać utracone zaufanie? Czy Malcolm będzie w stanie wybaczyć Rachel i czy stanie się ona jego „plus one”?

DOMINUJĄCY ON I STOJĄCA W JEGO CIENIU ONA

Smutek, ból, poczucie straty i bezsilności. Kolejny tom, który wyszedł spod pióra poczytnej autorki, rozpoczyna się tym, czego można się było spodziewać. Uzewnętrznieniem cierpienia. Główna bohaterka, ambitna i oddana swojej pracy dziennikarka, rozumie swój błąd. Jest w stanie zawalczyć o szansę na lepsze jutro, jednak czy będzie to w ogóle możliwe? Kroczy z podniesioną głową, ale i się łasi, upija i wypowiada na głos rzeczy, które wolałaby zatrzymać wyłącznie w swoim umyśle. Pomimo tego, że jej inteligencja i wdzięki budują obraz pięknej kobiety, wydaje się ona zaledwie cieniem Malcolma. Bo chociaż to jej zostały oddane stery narracji, on zajmuje całą scenę, kiedy tylko stawia na niej pierwszy krok.

Malcolm, niemniej zniewalający aniżeli ostatnio, dominujący, trudny do złamania, a jednak bardziej ludzki. Tym razem za jego żelazną maską pojawia się cień prawdziwego uczucia, chociaż na jego przejaw trzeba trochę poczekać. Bez zastanowienia to jego postać uważam za bardziej udaną. Grzeszny Saint, który dopiero z czasem zaczyna pokazywać swoje niegrzeczne oblicze, przekonał mnie do siebie kolejny już raz.

OCZEKIWANIE I SEKS

Wyczekujący pikantnych scen czytelniczki nie mogą narzekać, ale autorka postawiła na cierpliwość. Jest obrazowo, subtelnie, odważnie, jednak dopiero w drugiej połowie. Potem gęsto usiana seksem akcja wynagradza początkowe braki, a namiętność bierze górę stając się jednym z głównych elementów fabuły.

AKCJA

Przyznam, że pośród tej całej historii miłosnej, pikanterii i drugoplanowych wątków dotyczących pracy Rachel i groźnego ojca Malcolma, pojawiały się momenty, które potrafiły mnie nudzić. I tak, jak na początku był smutek, ale i oczekiwanie na najlepsze, tak potem słodycz wzięła górę przeradzając się w mocno idealny koniec. Książka jest dobra, naprawdę, jednak nie tak dobra, jak poprzednia część. Nie obeszłabym się bez niej, choć spodziewałam się czegoś więcej.

PLUSY I PODSUMOWANIE

Plusem, tak samo jak i poprzednim razem, okazują się plastyczne opisy, wiarygodne dialogi, poruszająco przedstawione uczucia oraz oczywiście Malcolm. Myślę, że „Manwhore +1” to pozycja obowiązkowa dla czytelniczek poprzedniego tomu, chociaż jak już wspomniałam, kontynuacja nie zaangażowała mnie tak, jak poprzednia część. Mimo to przygoda u jej boku nie była stratą czasu. Według mnie, temat tej historii został już dostatecznie wyczerpany, a towarzysząc bohaterom w ostatecznej drodze całkiem miło się bawiłam.

moja ocena: 7-/10

wydawnictwo: Kobiece

ilość stron: 384

data wydania: 17 lutego 2017

tom 1- klik

Za książkę bardzo serdecznie dziękuję wydawnictwu Kobiecemu.