"Pokuta Gabriela" - Sylvain Reynard

 

Nikt z nas nie jest w stanie zliczyć wydanych przez wydawnictwa tytułów. Każdego dnia natykamy się na jakieś premiery i nieraz kusimy się na nie. Są jednak takie książki, na które z tęsknotą i niecierpliwością czekamy, zaś fakt o ich pojawieniu się wprawia nas w nastrój uniesienia. Właśnie to czułam wyczekując trzeciej części, z serii autorstwa Sylvain Reynard, pt. „Pokuta Gabriela”.  Zanim książka do mnie dotarła, miałam chwilę zawahania. Zastanawiałam się nad tym, czemu tak ekscytuję się tą całą premierą. Przecież wokół pełno wspaniałych powieści. Kiedy jednak dotknęłam jej okładki i przeczytałam parę pierwszych stron, przypomniałam sobie o tym, co wywoływało we mnie tak ogromne emocje. Wtedy już wiedziałam, że jestem „w domu”.

Gabriel i Julia, jako małżonkowie, wkraczają w nowy etap ich życia. Dziewczyna marząc o tytule doktora, zaczyna realizować swoje plany i każdego dnia przykłada się do nauki. Z pozoru ma łatwiej, aniżeli inni, gdyż u jej boku na każde zawołanie jest jej mąż – wybitny profesor. Taki obraz sielanki nie jest jednak realizowany. W życie nowożeńców wkradają się sprzeczki. Okazuje się, że plany obojga nie do końca się zgadzają. Gabriel marzy bowiem o dziecku, podczas gdy Julia jeszcze takowego nie chce, ponieważ obawia się o to, że pojawienie się maleństwa pokrzyżuje jej plany związane z uzyskaniem tytułu na uczelni. Na tym jednak nie koniec problemów. Dziewczyna dostrzega, iż jej mąż tłumi w sobie jakieś tajemnice, których przecież być już nie powinno. Młodzi małżonkowie starając się jakoś porozumieć, często napotykają kłody, które złośliwy los kładzie im pod nogi. Jedną z nich jest także Christa, która mimo odrzucenia, nadal stara się uwieść Gabriela. Czy świat dwojga ludzi, których połączyła prawdziwa miłość oraz Dante, ostatecznie pozostanie dla nich wymarzonym rajem? A może ich małżeństwo nie przetrwa trudnych chwil, jakie niewątpliwie nadejdą…

Sylvain Reynard, będący, bądź też będąca autorem „zagadką”, kolejny raz wprowadza nas w krąg życia Juli i Gabriela. Z pozoru mogłoby się wydawać, że trzecia część będzie nieco nudna, bo cóż ciekawego może się dziać w przypadku zakochanych ludzi, którzy są już małżeństwem? Zazwyczaj bywa tak, że to właśnie ślub kończy całą serię. W tym wypadku było inaczej, bo główni bohaterowie od początku jawią się jako nowożeńcy. A jednak taki tok myślenia mógłby wprowadzić kogoś w błąd. Ta część jest niczym spowiedź, podczas której człowiek odkrywa swoje prawdziwe oblicze. Gabriel i Julia poszukują wiadomości na temat swoich korzeni i jak się okazuje, dowiadują się na ten temat całkiem sporo. Czy nie jesteście ciekawi tego, jak szczegółowo wyglądała sytuacja biologicznych rodziców wybitnego profesora? Czy ktoś z jego rodziny jeszcze żyje? Jednak nie tylko to ma do zaoferowania trzecia część. Pojawiają się tutaj problemy dnia codziennego, które niby błahe, mogą w życiu sporo namieszać. Cały czas przewija się przeszłość, która nie pozwala o sobie zapomnieć.

Chociaż w tej części nie dzieje się tyle, ile działo się w poprzednich, na pewno nie jest nudno. Za to czytelnik może nieco dokładniej przyjrzeć się sylwetkom bohaterów, którzy przechodzą pewną przemianę. Gabriel staje się opiekuńczy i spokojniejszy, chociaż nieraz miewa jeszcze ataki zdenerwowania, które potrafią wyprowadzić go z równowagi. Julia zaś, nabierając nieco mocniejszego charakteru, potrafi obstawać przy swojej opinii i nie jest już takim niewiniątkiem, jakim była kiedyś. To nieco komplikuje całą sprawę.

Pojawiają się romantyczne sytuacje, erotyczne sceny, przepiękne dialogi i oczywiście niezastąpione cytaty dzieł literackich, których oczywiście nie może zabraknąć w związku osób specjalizujących się w życiu i twórczości Dantego.

Przez cały czas byłam ciekawa, jak rozstrzygnie się ta historia, bo pomimo tego, że można wyobrazić sobie jej koniec, niektóre wątki nurtują i pozostają zagadką do ostatniej strony. Cóż mogę więcej powiedzieć? Czuję ogromną pustkę myśląc, że to już koniec. Tyle czasu czekałam na coś, co zajęło mi niecałe dwa dni i odeszło. Myślę, że jeszcze raz skuszę się na przeczytanie całej serii od nowa i to polecam także tym, którzy o „Piekle Gabriela”, „Ekstazie Gabriela” oraz „Pokucie Gabriela” jeszcze nie słyszeli. Nie pożałujecie, tak samo jak nie pożałują ci, którzy tak jak ja czekali na premierę trzeciej części.

Całą serię polecam wszystkim kobietom – romantyczkom i tym, które lubią nieco ostrzejsze klimaty. Każda z Was znajdzie w tych książkach coś dla siebie, a Gabriel zawładnie Waszym sercem tak, jak zawładnął moim. 

 «Deh, bella donna, che a' raggi d'amore      
ti scaldi, s'i' vo' credere a' sembianti
che soglion esser testimon del core,

vegnati in voglia di trarreti avanti»,           
diss' io a lei, «verso questa rivera,
tanto ch'io possa intender che tu canti.

 Tu mi fai rimembrar dove e qual era         
Proserpina nel tempo che perdette
la madre lei, ed ella primavera». 

Moja ocena - 4,5 / 5

Za książkę bardzo serdecznie dziękuję wydawnictwu Akurat