"Seryjni Mordercy XX wieku” Anna Popek

Czy zastanawialiście się kiedyś nad tym, dlaczegóż na świecie istnieje tyle zła? Co kieruje ludźmi, którzy nie wahają się odebrać innym tego, co mają najcenniejsze – życia. Na te pytania możecie znaleźć odpowiedź w książce „Seryjni Mordercy XX wieku” autorstwa Anny Popek.

Na całość składają się liczne opowiadania o ludziach, którzy nie tylko mordowali, ale robili to na tysiące dziwnych i potocznie mówią „chorych” sposobów. Poodcinane głowy gotujące się w garnkach, zwłoki ukryte w tapczanie, części ciała chłodzące się w lodówce…. To wszystko brzmi niezwykle brutalnie i takie też jest. Co nie zmienia faktu, że książkę czyta się bardzo szybko. Każda historia opowiada losy jednego z morderców.  Każdy z nich jest „wyjątkowy” na swój sposób. Ale to, co przeraża najbardziej to świadomość tego, że ci okrutni zwyrodnialcy żyli wśród ludzi i nikt nie spodziewał się tego, co mogło nastąpić. Mili, uczynni ludzie – nauczyciele czy też działający w poważanych organizacjach członkowie – mogą mieć swoje drugie oblicze i właśnie ci, którzy opisani są w owej książce, takowe posiadali. Mordercy, chociaż niestabilni psychicznie, mieli idealnie rozpracowane plany działania i nieraz dawali się złapać dopiero po kilku latach, kiedy już śledztwo w ich sprawie było zakończone.  Zabijali przypadkowe osoby, bez przyczyny, bez skrupułów, bez serca…

Opowiadania liczą po kilka stron. Nie trzeba się więc męczyć z nużącymi i nudnymi faktami, ponieważ autorka podaje tylko takie informacje, które są istotne i bardzo ciekawe. Książkę można też odłożyć na półkę i sięgnąć do niej dopiero za jakiś czas, ponieważ opowiadania nie są ze sobą powiązane i nie „zgubi” się przez to wątku.

To, co daje się zauważyć to fakt, że praktycznie każdy z seryjnych morderców przeżył w swojej przeszłości coś traumatycznego, co niewątpliwie miało wpływ na późniejsze wydarzenia. Ta książka może być więc w pewnym stopniu także i ostrzeżeniem dla czytelnika.

Jeżeli ktoś szuka w literaturze ukojenia, relaksu i przyjemności – nie powinien sięgać po tę pozycję. Okrutne wydarzenia mogą oburzać, zaś opisy zbezczeszczonych ludzkich ciał mogą wzbudzać niesmak. Jeśli jednak ma się stalowe nerwy i jest się ciekawym tego, jak wyglądało życie najokrutniejszych morderców świata zarówno przed popełnieniem przestępstw jak i w ich trakcie – zachęcam, bo książka może wzbogacić o nowe doświadczenia.

Ocena (w skali 0-5)- 4