"Hotel Zaświat" - Przemysław Borkowski

 

Opustoszała miejscowość, zagadkowi ludzie i wiele niewyjaśnionych zdarzeń – „Hotel Zaświat” – zaprasza!

Autorem książki jest Przemysław Borkowski. Twórca kabaretowy, jeden z członków „Kabaretu Moralnego Niepokoju”, wielu osobom może nie pasować z wizerunkiem kogoś, kto pisze książki i to w dodatku horrory. A jednak jak się okazuje, „Hotel Zaświat” zupełnie nie przypomina nam o tym, że książka ta została napisana przez mężczyznę, który na co dzień rozśmiesza ludzi.

Krzysztof – główny bohater powieści – udaje się do swojej rodzinnej miejscowości, niewielkiej wsi, aby sprzedać dom, w którym dorastał. Mieszkając w mieście, nie ma potrzeby dalszego posiadania starego gmachu, a skoro można go spieniężyć, to czemu nie. Powracając do owego miejsca, Krzysztof przypomina sobie o wielu przygodach, jakie kiedyś mu się przydarzyły. Jednocześnie jednak stwierdza, że nie zna wielu mieszkańców, ponieważ w trakcie jego nieobecności sporo ludzi się wyprowadziło, zaś wprowadzili się nowi. Mimo wszystko, miejscowość jest raczej opustoszała. Jadąc przez znajome lasy, mężczyzna napotyka zwierzę. Instynktownie poruszając się za nim, dociera do punktu, w którym odkrywa coś przerażającego. W wodzie unosi się bowiem napęczniała, ludzka ręka. Zgłaszając ten fakt na policji, dowiaduje się o pewnym popełnionym na wsi morderstwie, a więc pozostawia sprawę w spokoju. Wkrótce zaczynają się dziać jednak rzeczy równie dziwne, jak ta. Czy pozostaną one obojętne?

Krzysztof odkrywa w rodzinnym domu wiele porzuconych pamiątek. Stare ubrania, pamiętnik oraz inne, zbędne dokumenty, które wywołują sentyment. Planuje je zabrać do domu. Jednakże pomimo tego, że gmach ma już kupca, jakim jest Wrona – właściciel miejscowego hotelu, urzędowe sprawy wymagają tego, aby Krzysztof pozostał na kilka dni na „starych śmieciach”. Kupiec proponuje mu więc, aby zamieszkał w jego hotelu, do czasu załatwienia wszystkich formalności, zaś on sam dzięki temu będzie już mógł zająć się renowacją budynku. Mężczyzna zgadza się , ponieważ nie widzi większych przeszkód. W hotelu jednak brakuje gości, zaś nocą słychać dochodzące z oddali dziwne odgłosy. Wrona tłumaczy to dźwiękami dochodzącymi z rur, ale czy aby na pewno taka jest prawda? Czy główny bohater będzie na tyle odważny, aby poznać zagadkę tajemniczego hotelu? Czy jego obawy okażą się słuszne i czy na pewno będzie mu dane wrócić do domu?

Ja czytałam tę książkę z ogromną ciekawością. Do końca nie byłam pewna, jak zakończy się ta historia. Bałam się, że budowany nastrój grozy może zostać przerwany jakimś nietypowym wydarzeniem, bo przecież po twórcy kabaretu można się spodziewać wszystkiego. Nigdy nie wiadomo, kiedy z nas zadrwi.

Ogromnym plusem jest przyjemny język i wiele ciekawostek zawartych w książce. Pomimo tego, że tak naprawdę wcale nie czułam tego napięcia związanego z grozą horroru, nastrój budowany przez pana Przemka przez cały czas tworzył przyjemną aurę ciekawości i tajemnicy, która skłaniała do przeczytania kolejnych stron. W książce pojawiają się różnorodne legendy i opowieści związane z przeszłością miejscowości. Długie opisy mają swoje plusy i minusy, ponieważ pomimo tego, że były nawet ciekawe, to momentami nudziły. To, co mi się podobało, to swego rodzaju nieprzewidywalność. Czasami czytając książkę domyślamy się tego, jaki będzie jej koniec albo też co wydarzy się dalej. Tutaj tego nie było. Daję także ogromnego plusa za końcówkę książki, która okazała się najciekawszą częścią Hotelu Zaświat.

Minusem było wplatanie do akcji zwierząt, które wskazywały głównemu bohaterowi niektóre miejsca. To wydawało mi się nieco bajkowe i uważam, że trochę popsuło wiarygodność powieści. Do reszty nie mam już większych zastrzeżeń.

Ogólnie polecam książkę zarówno mężczyznom jak i kobietom kochającym przygody z dreszczykiem.

Moja ocena – 3,5/5