"W pisaniu najbardziej pomaga mi burza…" - wywiad z Darią Rajda, autorką "Wczorajszej Róży".

Dziś mam przyjemność zaprosić Was do szerszego zapoznania się z Darią Rajda, autorką poczytnej serii Wczorajsza Róża wydanej przez Novae Res, zaś objętej patronatem przez mojego bloga. Co planuje na przyszłość? Czy od początku zamierzała stworzyć kontynuację losów bohaterów? Odpowiedzi na te i parę innych pytań macie okazję dzisiaj poznać. 

Daria Rajda (ur. 17 maja 1992 r. w Zabrzu) - absolwentka Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach na Wydziale Pedagogiki i Psychologii. Ukończyła licencjat z surdopedagogiki oraz studia magisterskie na kierunku pedagogika opiekuńczo-wychowawcza. Poza pisaniem, w jej życiu istotne miejsce zajmuje miłość do zwierząt oraz zainteresowanie kulturą i językiem hiszpańskim. W 2018 roku zadebiutowała dobrze przyjętą powieścią Wczorajsza róża.

1.       Gdybyś miała napisać o sobie trzy zdania w ramach przedstawienia się, jakbyś to zrobiła?

To niełatwe zadanie. Jestem bardzo otwarta, więc może zamiast rozpisywać się o sobie, zapraszam do kontaktu ze mną w celu poznania mnie bliżej. Zawsze chętnie pokonwersuję. Lubię poznawać nowych ludzi i dbać o tą znajomość – nawet wirtualną. 

2.       Dlaczego taki, a nie inny tytuł serii?

U mnie czasami wszystko odbywa się na opak  - najpierw powstał tytuł, a później powieść. Z biegiem czasu, z każdą kolejną napisaną stroną, utwierdzałam się w tym, że był to dobry wybór i myślę, że końcowe słowa zawarte w pierwszej części „Wczorajszej róży”, - odzwierciedlające wszystko to, czego doświadczyła bohaterka -  mogą to potwierdzić.

3.       Kiedy pisałaś pierwszą część historii bohaterów wiedziałaś już, że powstanie kontynuacja?

Od początku wiedziałam, że moja przyjaźń z Magdą i Krzyśkiem potrwa nieco dłużej. Poza tym, zakończenie pierwszego tomu, aż prosiło się o kontynuację <3 . Szczerze, trochę mi ich teraz brakuje.

4.       Kiedy piszesz? Masz swoją ulubioną porę? A może po prostu wtedy, kiedy złapie Cię wena?

W pisaniu najbardziej pomaga mi burza… poważnie! Pomimo tego, że okropnie się jej boję przez wgląd na skrajnie niebezpieczne z nią doświadczenia z dzieciństwa. Jednak, gdy za oknem pada deszcz, a po niebie suną błyskawice – pisze mi się najlepiej. Podczas pisania niejednokrotnie towarzyszy mi również muzyka. Mam w zanadrzu kilka ulubionych utworów i czasami zdarza mi się puszczać je w zapętleniu. Pewnego razu mój mąż oświadczył, że zwariuje, jeśli nie przełączę się na słuchawki. Cóż.. jako, że nie chciałam mieć w domu męża wariata – kontynuowałam na słuchawkach.

5.       Może zdradzisz, co czytujesz sama. Ulubiony gatunek? Może jakiś ciekawy i godny polecenia tytuł powieści?

Mój klimat czytelniczy jest zupełnie różny od tego co sama tworzę. Uwielbiam thrillery i kryminały. Może właśnie dlatego w moich powieściach tlą się gdzieś tam te delikatne wątki kryminalne. Moje serce natomiast wierne jest twórczości Lisy Gardner.

6.       Czy zdradzisz rąbka tajemnicy dotyczącego dalszych autorskich planów?

W głowie kłębi mi się tak mnóstwo pomysłów, że sama nie wiem, który z nich najpierw złapać za rogi. Obecnie jednak skupiam się na pisaniu pracy doktorskiej i to temu muszę się teraz w pełni poświęcić. Mam jednak nadzieję, że w międzyczasie uda mi się również naskrobać na boku jakąś powieść. Kto wie… może fabuła będzie toczyła się w mojej ukochanej Hiszpanii?

Recenzje:

Wczorajsza Róża

Wczorajsza Róża 2

wydawnictwo: Novae Res